ابن خفیف

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابن خفیف ، ابوعبدالله محمد بن خفیف بن اَسفکُشاذ (اسفکشار) ضبّی (د ۳۷۱ق /۹۸۱م )، معروف به «شیخ کبیر»، از مشایخ بزرگ صوفیه فارس و مؤسس سلسله خفیفیّه است.
شاگرد او ابوالحسن دیلمی کتابی در سیرت استاد خود نوشته و از دیده ها و شنیده های خود نکات و روایات بسیار درباره احوال و اخلاق او نقل کرده است . اصل این کتاب از میان رفته ، ولی ترجمه فارسی آن به قلم رکن الدین یحیی بن جنید شیرازی (سده ۸ - ۹ق ) در دست است و مهم ترین مأخذ درباره زندگانی ابن خفیف به شمار می رود.
تولد
به گفته دیلمی ، خفیف ، پدر شیخ از شهر کلاشم ِ دیلمان بوده و در سپاه عمرولیث صفاری خدمت می کرده است و هنگامی که عمرولیث از خراسان بیرون آمد، خفیف در نیشابور از سپاهیگری توبه کرده و در همان جا دختر یکی از بزرگان کرّامیه را به همسری گرفت ، اما دیری نگذشت که باز به سپاه عمرولیث پیوست و به شیراز رفت . ابن خفیف در همین زمان در شیراز به دنیا آمد و هنگامی که عمرولیث بار دوم از فارس به خراسان می رفت وی هشت ماهه بوده است. این وقایع بایست در فاصله میان سال ۲۶۶ق /۸۸۰م که عمرولیث به حکومت رسید و از جندی شاپور به فارس و از آن جا به سیستان و خراسان رفت و سال ۲۷۰ق /۸۸۳م ، که عمرولیث بار دوم در اوایل حکومت خود از فارس رهسپار سیستان و خراسان شد، روی داده باشد.
طول عمر
تذکره ها و کتب طبقات او را از ابنای ملوک گفته اند و این نسبت دور از احتمال نیست ، زیرا نام جدش «اسفکشاذ» یا «اسفکشار» (ظاهراً به معنی «پرورش دهنده اسب ») تعلق او را به طبقه امرا و سران سپاه به خاطر القا می کند.
مادر
...

پیشنهاد کاربران

بپرس