ابن خلدون ابوزید عبدالرحمان بن محمد حضرمی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابوزید عبدالرحمن بن محمد بن محمد بن محمد بن الحسن بن محمد بن جابر الخضرمی (حَضرَمی) الاشبیلی المالکی، معروف به ابن خلدون می باشد. وی تاریخ نگار، جامعه شناس، مردم شناس و سیاست مدار بود. او را از پیشگامان تاریخ نگاری به شیوهٔ علمی و از پیشگامان علم جامعه شناسی می دانند.
نام وی ابوزید عبدالرحمان بن محمد بن خلدون، ملقّب به ابن خلدون است. این متفکر اسلامی، پیشتاز علم تاریخ و جامعه شناسی تاریخی است و علاوه بر آن، برخی صاحب نظران او را یکی از بنیان گذاران حقیقی دانش اقتصاد در جهان شرق می دانند. به عبارت دیگر، ابن خلدون طلایه دار دانش اقتصاد از یک سو و پیشاهنگ جامعه شناسی از سوی دیگر است؛ زیرا هرکس کتاب العبر وی را مطالعه کند، نظرات ارزشمندی درآن خواهد یافت و به این نتیجه می رسد، که ابن خلدون چهارصد سال قبل از آدام اسمیت (۱۷۹۰-۱۷۲۳) (بنیان گذار علم اقتصاد) از مسائل مهم اقتصادی آگاهی داشته و آن ها را مورد بحث قرار می داده است. ابن خلدون در علم الاجتماع نیز به آگوست کنت که به بنیان گذار جامعه شناسی در جهان غرب مشهور شده، بیش از چهارصد سال تقدّم دارد.
تفضلی، فریدون، تاریخ عقاید اقتصادی، تهران، نی، ۱۳۷۲، چاپ اول، ص۳۸.
آموزش های آغازین را را نزد پدرش فراگرفت و سپس نزد علمای تونسی قرآن و تفسیر، فقه، حدیث، علم رجال، تاریخ، فن شعر، فلسفه و منطق آموخت. از اندیشندان بلندپایه دنیای اسلام است که به دلیل نگارش مقدمه به عنوان بنیانگذار جامعه شناسی علمی شناخته شده است. درباره اندیشه های وی آثار فراوانی تالیف شده که ضمن هر کدام به نوعی تازه شکل گیری افکار و اندیشه های او را مطرح کرده و دیدگاه هایش را درباره تحول در جامعه تشریح کرده اند.زندگی علمی و فکری ابن خلدون پس از دوران تحصیل و از تاریخ دخول او به زندگی اجتماعی به سه دوره تقسیم می شود:الف) دوران فعالیت سیاسی به مدت ۲۲ سال در بلاد غرب (۱۳۷۴-۱۳۵۲)؛ب) روزگار انزوا و گوشه نشینی و تالیف وی در قلعه ابن سلامه (۱۳۷۸-۱۳۷۴)؛ج) ایام اشتغال به تدریس و امور قضایی با مراجعه و تجدید نظر در تالیفات (۱۳۷۸-۱۴۰۶).
اساتید این خلدون
علم فقه را نزد قاضی الجماعه ابن عبدالسلام و همچنین عبدالمهمین خضرمی و محمد بن ابراهیم اربیلی و دیگران آموخت.
آثارابن خلدون
...

پیشنهاد کاربران

بپرس