ابن رشد ابوالولید محمد بن احمد قرطبی

[ویکی فقه] اِبْن ِ رُشد، ابوالولید محمد بن احمد قرطبی (۴۵۰-۱۱ ذیقعده ۵۲۰ق /۱۰۵۸- ۲۸ نوامبر ۱۱۲۶)، قاضی و فقیه مالکی، که برای تمایز از نوه نامدارش ، از او به ابن رشد الجد و ابن رشد الاکبر نیز یاد می شود.
وی در قرطبه زاده شد و در همان جا رشد یافت .
استادان
وی نزد دانشمندان قرطبه دانش آموخت . برخی از برجسته ترین اساتید او عبارتند از: ابوجعفر احمد بن رزق ، فقیه قرطبه که نقش بسزایی در شکل گیری شخصیت فقهی و طریقه علمی او داشته است ، ابومروان عبدالملک بن سراج ، ابوعبدالله محمد بن فرج معروف به ابن الطلاع ، ابوعبدالله محمد بن خیره ، معروف به ابن ابی العافیة جوهری ، ابوعلی حسین بن محمد غسانی ، معروف به جیّانی . ابوالعباس احمد بن عمر عذری ، معروف به دلائی نیز بدو اجازه روایت داده و ابن رشد تصانیف او را روایت کرده است .
ابن رشد، محمد، ج۱، ص۳۱، البیان و التحصیل ، به کوشش محمد حجی و دیگران ، بیروت ، ۱۴۰۷ق /۱۹۸۷م.
مهم ترین شاگردان او عبارتنداز: ابوالحسن محمد بن عبدالرحمان ، معروف به ابن الوزّان ، قاضی عیاض ، ابن بشکوال ، ابومروان عبدالمک ابن مسره یحصبی ، محمد بن یوسف معروف به ابن سعاده ، ابوالحسن علی بن عبدالله انصاری ، معروف به ابن النعمه و ابوالولید ابن الدباغ .
ابن رشد، محمد، ج۳، ص۱۵۲۱، الفتاوی ، به کوشش مختار بن طاهر تلیلی ، بیروت ، ۱۹۸۷م .
...