ابن زرعه

لغت نامه دهخدا

ابن زرعه. [ اِ ن ُ زُ ع َ ] ( اِخ ) ابوعلی عیسی بن اسحاق بن زرعه بن مرقس بن زرعةبن یوحنا. با ابن الندیم صاحب الفهرست معاصر بوده. او از مبرزین علمای منطق و فلسفه و مجوّدین مترجمین و نَقَله است. مولد او به بغداد به سال 330 هَ.ق. از کتب اوست : کتاب اختصار کتاب ارسطو در معمور ارض. کتاب اغراض. کتب منطقیه ارسطو. کتاب معانی ایساغوجی. کتاب معانی قطعه از مقاله سیم از کتاب السماء. کتابی در عقل. کتاب النمیمه. و از ترجمه های او از سریانی است : کتاب الحیوان ارسطو. کتاب منافع اعضاء حیوان بتفسیر یحیی النحوی. مقاله ای در اخلاق. کتاب خمس مقالات از کتاب نیقولاوس در فلسفه ارسطو. متن کتاب مغالطات ارسطو.

فرهنگ فارسی

با ابنالندیم صاحب الفهرست معاصر بوده

پیشنهاد کاربران

بپرس