ابن صباغ مالکی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] نام وی علی بن محمد بن احمد غزی مکی است که کنیه اش نور الدین و شهرت به ابن صباغ دارد.به سال ۷۸۴ در شهر مکه بدنیا آمد، در همان شهر بالید و تحصیلات علمی خود را ادامه داد و در سال ۸۵۵ در همان شهر دیده از جهان فرو بست. ابن صباغ فقیهی مالکی مذهب بود.
برخی از کتابهای تالیف شده توسط ابن صباغ عبارتند از: الفصول المهمه فی معرفة الائمه ؛ العبر فیمن شفه النظر؛ تحریر النقول فی مناقب امنا حواء و فاطمة البتول؛ العقود الؤلؤیه و اللآلی الثمینة فی فضائل العترة الامینة؛ قصائد فی مدح امیرالمؤمنین علیه السّلام .ابن صباغ با ارادتی که به اهل البیت داشت کتاب الفصول المهمه را نوشت ولی از این که عده ای با دیدن این کتاب وی را به «رفض» متهم کنند ابراز نگرانی کرده و برای رفع این اتهام، اشعاری را از شافعی در این زمینه نقل می کند که بر اساس نگاه ظاهری می باید او را هم «رافضی» و هم «ناصبی» دانست زیرا هم فضائل علی و هم فضائل ابوبکر را نقل کرده است.ابن صباغ در تایید کتاب خود، همچنین به نوشتار نسائی با عنوان خصائص در موضوع فضائل علی (علیه السلام)اشاره می کند که نوشته اش مورد انکار اهل دمشق قرار گرفت و در ادامه شعری از ابوبکر بیهقی (م ۴۸۵ صاحب سنن) نقل می کند که از کسانی که حب فاطمه را « رفض » می نامند، برائت جسته است.برای اطلاعات بیشتر درباره ابن صباغ مالکی بنگرید به: الضوء اللامع لاهل القرن التاسع ۵/ ۲۳۸؛ مقدمه محقق (سامی الغریری) بر کتاب فصول المهمه،اهل البیت فی المکتبة العربیه، ص۳۴۸ و اعیان الشیعه، ۲/ ۶۵.

پیشنهاد کاربران

بپرس