ابن نصوح

[ویکی شیعه] کمال الدین بن نَصوح شیرازی (درگذشته ۷۹۳ق/۱۳۹۱م)، شاعر پارسی گوی هم دوره حافظ. در شیراز به دنیا آمد، نزد علاء الدوله سمنانی کسب طریقت کرد و از سلمان ساوجی ادبیات آموخت. در تبریز به دستگاه سلطان حسین ایلکانی پیوست و وی را مدح گفت. علاوه بر ایشان، کمال الدین علی وزیر و عبدالرحمان وزیر، دولت مردان آن دستگاه، و شیخ محمد کجچی را ستایش کرد.
او بیشتر عمرش را در تبریز بود و سفری هم به بغداد داشت. دیوان اشعار و ده نامه –یا محبت نامه- از آثارش هستند.
بعضی متأخران، نام وی را فضل الله، کمال الدین و یا محمود نوشته اند.