ابن والی

[ویکی فقه] اِبْنِ والی، ابراهیم بن والی بن نصر خجابن حسین مقدسی، ملقب به برهان الدین (د ح۹۶۰ق/۱۵۵۳م)، ادیب و فقیه حنفی اهل غزّه می باشد.
دانسته های ما دربارۀ او بسیار اندک است و تنها گزارش ابن حنبلی ، از دوستان و علاقه مندان اوست که می تواند خطوط کلی زندگی وی را تا حدودی ترسیم نماید. او نوادۀ دختری شهاب الدین احمد تمیمی داری بوده است. ابن حنبلی نام اشهر او را ابن والی آورده، اما از قول خود وی نقل می کند که در نام پدرش تحریف واقع شده و اصل آن ولی است. خود وی نیز گاه خویشتن را «ابن ولی» خوانده است. او دوران جوانی خود را در غزه گذرانده
مسافرت
و به گفتۀ ابن ولون صاحب کتاب الغُرَف العَلیّه در صفر ۹۴۲ق به دمشق رفته است. وی سپس سفری نیز به بغداد کرد و از آن جا به حلب رفت. به گفتۀ ابن حنبلی او در بغداد یک تیمار ( اقطاعی در درجۀ دوم اهمیت که معمولاً به نظامیان عثمانی داده می شد) داشته است. تاریخ ورود وی به حلب را ابن حنبلی در ۹۴۶ق ضبط کرده است. او پس از چندی به وطن خویش غزه بازگشت.
افتا در وطن
مدتی بعد آهنگ قاهره کرد و در آن جا از محضر فقیه حنفی، امین الدین ابن عبدالعال بهره برد و پس از دریافت اجازۀ فتوا از او، به وطن خود بازگشت و به افتا پرداخت.
کتاب تحفه العبید
...