ابواب

[ویکی الکتاب] معنی أَبْوَاب: درها
معنی مُّنْهَمِرٍ: بسیار فراوان و ریزان (از" همر " به معنای ریختن اشک و باران به شدت ، و انهمار به معنای انصباب و روان شدن است و فتح آسمان به آبی منهمر و روان در عبارت "فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ ﭐلسَّمَاءِ بِمَاءٍ مُّنْهَمِرٍ " کنایهای است تمثیلی از شدت ریختن آب و جریان مت...
ریشه کلمه:
بوب (۲۷ بار)

اَبْواب
اَبْواب در عرفان عملی، دومین قسم از اقسام ده گانه برای سیر سالکان. نفس سالک پس از آن که قسم بدایات و ده منزل آن را طی و حقوق آن منازل را به نحو کامل استیفا کرد، توان آن را می یابد که از ظواهر، به سوی خود متوجه شود و به تخلیه و تحلیه (: پیرایش و افزایش صفات ناپسند و پسندیده) بپردازد. قسم ابواب شاملِ ده منزلِ حزن، خوف، اِشفاق، خشوع، اِخبات، زهد، ورع، تبتّل، رجاء و رغبت است. هرچند می توان به گونه ای این ده منزل را در سه منزل اصلیِ زهد، ورع و خوف خلاصه کرد. در این که سائرانِ در این قسم، ازنظر اصطلاحی هنوز مرید خوانده می شوند، یا صلاحیّت آن را یافته اند که سالک خوانده شوند اختلاف است؛ اما به نظر عمدة مشایخ، چنین سائری، اصطلاحاً سالک خوانده می شود و از مقام مرید گذشته است.