ابوالبرکات هبهالله بن علی بغدادی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اَبوالْبَرَکات، هبة اللـه بن علی (الی) بن مَلْکا (مَلْکان) بغدادی، ملقّب به اوحد الزّمان و فیلسوف العراقین، از پزشکان و فیلسوفان نیمه اوّل سده ۶ق است.
تاریخ ولادت ابوالبرکات به درستی معلوم نیست؛ همین اندازه می دانیم که در ناحیه بَلَد ــ در نزدیکی موصل ــ در خانواده ای یهودی به دنیا آمد و در بغداد پرورش یافت و همان جا ماندگار شد، از این رو او را بلدی
احمد بن قاسم ابن ابی اصیبعه، عیون الانباء، ج۱، ص۲۷۸، به کوشش اگوست مولر، ۱۲۹۹ق/ ۱۸۸۲م.
وی طب را در بغداد نزد ابوالحسن سعید بن هبة اللـه که از استادان بنام این فن بود، آموخت،
احمد بن قاسم ابن ابی اصیبعه، عیون الانباء، ج۱، ص۲۷۸، به کوشش اگوست مولر، ۱۲۹۹ق/ ۱۸۸۲م.
از طرف دیگر شهرت اراء فلسفی ابوالبرکات به حدی بود که متفکران دیگر سده ۶ق به نقد سخنانش می پرداختند، چنانکه شهاب الدین یحیی سهروردی در «المشارع و...» از ابوالبرکات به عنوان متطببِ متشبه به حکما ، نام می برد و به نقد افکار او درباره اراده خداوند می پردازد.
یحیی بن حبش سهروردی، «المشارع و المطارحات»، ج۱، ص۴۳۵-۴۳۶، مجموعه مصنفات، به کوشش هاتری کربن، تهران، ۱۳۵۵ش.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس