ابوالزناد

لغت نامه دهخدا

ابوالزناد. [ اَ بُزْ زِ ] ( اِخ ) ابوالقاسم. محدث است.

ابوالزناد. [ اَ بُزْ زِ ] ( اِخ ) عبداﷲبن ذکوان. محدث است. برخی کنیت او را ابوعبدالرحمن و لقب او را ابوالزناد گفته اند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اَبوالزَّناد، عبدالله بن ذکوان (د ۱۷ رمضان ۱۳۰ ق/ ۲۰ مة ۷۴۸م)، از تابعین مدینه .
کنیه وی در اصل ابوعبدالرحمن بوده است. به گفته خود ابوالزناد، اصل خاندان وی به قبیله هَمدان بازمی گردد و از آن جا که با رمله همسر عثمان ، نسبت ولاء داشت و نزد خاندان عثمان تولد و پرورش یافته بود، او را مولی آل عثمان نیز خوانده اند. با توجه به این که واقدی درگذشت او را در ۶۶ سالگی یاد کرده، می توان تولد او را در حدود ۶۵ ق/ ۶۸۵م دانست.
اشتغالات
ابوالزناد پیش از به خلافت رسیدن عمربن عبدالعزیز ، مدتی کاتب یحیی بن حکم بن ابی العاص والی مدینه بود. در ۹۹ ق از سوی عمربن عبدالعزیز به ولایت خراج کوفه گمارده شد و این امر باعث گردید که مورد نکوهش مالک بن انس قرار گیرد ابن سعد از تصدی خراج مدینه توسط ابوالزناد هم سخن گفته است. همچنین از گفتار ابن عساکر استنباط می شود که او دوباره به دعوت هشام بن عبدالملک و ولید بن یزید ، به شام رفته است.
مشایخ
در میان مشایخ ابوالزناد گروهی از مشاهیر تابعین دیده می شوند که در آن میان به خصوص باید از فقهای سبعه مدینه: سعید بن مسیب ، عروة بن زید ، قاسم بن محمد ، ابوبکر بن عبدالرحمن ، خارجه بن زید ، عبیدالله بن عبدالله بن عتبه و سلیمان بن یسار یاد کرد از دیگر مشایخ او می توان به عبدالرحمن بن هرمز اعرج ـ که از وی بسیار روایت کرده ـ، عامر شعبی و ابان و عمرو پسران عثمان بن عفان اشاره کرد.
راوی احادیث امام زین العابدین
...

پیشنهاد کاربران

بپرس