ابوالفتح ابن برهان

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ بَرْهان ، ابوالفتح ، احمد بن علی بن محمد بن برهان (۴۷۹- ۵۱۸ق /۱۰۸۶-۱۱۲۴م )، اصولی و فقیه شافعی از مردم بغداد بود.
چون پدر او حمامی بود به «ابن الحمامی » نیز شهرت داشت .
مذهب
وی نخست حنبلی بود و در نوجوانی نزد یکی از علمای حنبلی به نام ابوالوفاء بن عُقیل فقه آموخت . به نظر میرسد که طعن و انتقاد شدید حنابله نسبت به او به سبب نوآوری مذهبی وی بوده است و شاید به جهت همین روحیه بوده که بعدها اظهار داشت : فرد عامی لازم نیست از مذهب معینی تبعیت کند. ابن برهان پس از مواجه شدن با طعن و انتقاد حنابله ، به مذهب شافعی روی آورد و نزد ابوبکر شاشی و ابوحامد غزالی و کیا ابوالحسن هراسی فقه آموخت .
تبحر در فقه و اصول
وی در فقه و اصول به چنان شهرتی رسیده بود که مدرس دانشگاه نظامیه بغداد گردید، اما به دلیلی که برای ما روشن نیست پس از یک ماه از آن مقام برکنار شد. سپس بار دیگر به همان مقام عودت داده شد و روز بعد معزول گردید. با اینکه عمر او کوتاه بود، در فقه و خلاقیات و متفقات (= مسائل فقهی مورد اختلاف با مورد اتفاق مسلمین ) و به ویژه در اصول فقه متبحر بود. همین شهرت علمی او بود که طلاب علوم دینی از هر سو به او روی می آوردند، به نحوی که تمام روز و پاره ای از شب را به درس و بحث اختصاص داده بود.
شاگردان
...

پیشنهاد کاربران

بپرس