ابوالفَرَج سَگْزی (نیمۀ دوم قرن ۴ و نیمۀ اول قرن ۵ق)
شاعر ایرانی. هم روزگار ابوعلی سیمجور، فرمانروای سامانی خراسان و قهستان، و از ستایندگان او بود. ابوالفرج را استاد منوچهری و عنصری دانسته اند. پس از آن که غزنویان بر سیمجوریان دست یافتند، ابوالفرج اشعاری در هجو غزنویان سرود، اما با میانجیگری عنصری از خشم محمود رهایی یافت و پس از آن قصایدی در مدح شاگردش (عنصری) سرود. آثاری در شناخت شعر به ابوالفرج نسبت می دهند، اما از آنچه نوشته و سروده تنها یک قطعۀ سه بیتی باقی مانده است.
شاعر ایرانی. هم روزگار ابوعلی سیمجور، فرمانروای سامانی خراسان و قهستان، و از ستایندگان او بود. ابوالفرج را استاد منوچهری و عنصری دانسته اند. پس از آن که غزنویان بر سیمجوریان دست یافتند، ابوالفرج اشعاری در هجو غزنویان سرود، اما با میانجیگری عنصری از خشم محمود رهایی یافت و پس از آن قصایدی در مدح شاگردش (عنصری) سرود. آثاری در شناخت شعر به ابوالفرج نسبت می دهند، اما از آنچه نوشته و سروده تنها یک قطعۀ سه بیتی باقی مانده است.
wikijoo: ابوالفرج_سگزی