ابو برده

لغت نامه دهخدا

ابوبرده. [ اَ بو ب ُ دَ ] ( اِخ ) کنیت جد عبداﷲبن هلال.

ابوبرده. [ اَ بو ب ُ دَ ] ( اِخ ) عامربن ابی موسی الاشعری ، عبداﷲبن قیس اشعری. تابعی است. و او پس از شریح ، قاضی کوفه بود. وفات وی به سال 103 هَ. ق. است.

ابوبرده. [ اَ بو ب ُ دَ ] ( اِخ ) کنیت هانی بن نیار. صحابی است.

فرهنگ فارسی

کنیت هانی بن نیار صحابی است

پیشنهاد کاربران

بپرس