ابوتراب نخشبی

لغت نامه دهخدا

ابوتراب نخشبی. [ اَ ت ُ ب ِ ن َ ش َ ] ( اِخ ) عسکربن حسین نخشبی ( نسفی ). از اجله مشایخ خراسان و سادات ایشان. او از فحول رحالین متصوفه بود و بوادی جمله بتجرید گذاشتی. وفات او اندر بادیه بصره بود و از وی می آید که گفت الفقیر قوته ماوجد و لباسه ماستر و مسکنه حیث نزل. هجویری و بعضی نام او را عسکربن محمدبن حصین گفته اند،و او از مشایخ صوفیه خراسان و در مائه سوم بود و گویند در 245 هَ. ق. در بادیه بصره درگذشته و جسد او را ددگان در چندین سال که بدانجا ببود نخوردند.

فرهنگ فارسی

از اجله مشایخ خراسان و سادات ایشان

پیشنهاد کاربران

بپرس