ابوعبدالله ابن نجار

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْنِ نَجّار، ابوعبدالله محب الدین محمدبن محمودبن حسن بن هبه الله بن محاسن (۲۳ ذیقعده ۵۷۸-۵ شعبان ۶۴۳ق/۲۰ مارس ۱۱۸۳-۲۶ دسامبر ۱۲۴۵م)، مورخ، محدث، رجال شناس و ادیب شافعی مذهب بغداد است.
او در بغداد زاده شد، پدرش مردی نجار و مادرش صفیه دختر کثیربن سالم هیتی از خاندانی اهل دانش بود. وی ۷ ساله بود که پدرش را از دست داد. در کودکی حافظ قرآن شد و پس از آن به فراگیری نحو عربی و استماع و کتابت حدیث آغاز کرد در نظامیۀ بغداد نیز به تحصیل علم پرداخت و در دوره ای نسبتاً طولانی در زادگاهش نزد کسانی چون ابن جوزی ، عبدالوهاب بن سُکَینۀ بغدادی و ذاکربن کامل خفّاف دانش آموخت و حدیث شنید.
← سفر به حجاز
(۱) محمدبن محمد ابن ابی الثلج، «تاریخ الائمه»، مجموعه نفیسه، قم، ۱۴۰۶ق.(۲) عبدالحمیدبن هبه الله ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۸۲ق/۱۹۶۲م.(۳) محمدبن سعید ابن دبیثی، ذیل تاریخ مدینه السلام، نسخۀ عکسی موجود در کتابخانۀ مرکز.(۴) احمدبن ایبک ابن دمیاطی، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، به کوشش محمد مولود خلف و بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م.(۵) محمدبن عمر ابن رشید، ملءالعبیه، به کوشش محمد حبیب ابن خوجه، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.(۶) محمد ابن شاکر کتبی، فوات الوفیات، به کوشش احسان عباس، بیروت، ۱۳۹۴ق/۱۹۷۴م.(۷) مبارک بن احمد ابن شعار، یک برگ از عقودالجمان فی شعراء هذا الزمان، در تعلیقات تاریخ.(۸) ابن صابونی، محمدبن علی، تکلمه اکمال الاکمال، به کوشش مصطفی جواد، بغداد، ۱۳۷۷ق/۱۹۵۷م.(۹) علی بن موسی ابن طاووس، الامان، قم، ۱۴۰۹ق.(۱۰) علی بن موسی ابن طاووس، فتح الابواب، به کوشش حامد خفاف، بیروت، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.(۱۱) عمربن احمد ابن عدیم، بغیه الطلب، به کوشش سهیل زکّار، دمشق، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.(۱۲) عبدالرزاق بن احمد ابن فوطی، تلخیص مجمع الآداب، به کوشش محمد عبدالقدوس قاسمی، لاهور، ۱۳۵۹ق/۱۹۴۰م.(۱۳) عبدالرزاق بن احمد ابن فوطی، الحوادث الجامعه، به کوشش مصطفی جواد، بغداد، ۱۳۵۱ق.(۱۴) احمدبن محمد ابن قاضی شهبه، طبقات الشافعیه، به کوشش حافظ عبدالعلیم خان، بیروت، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۷م.(۱۵) ابن کثیر، البدایه.(۱۶) مبارک بن احمد ابن مستوفی، تاریخ اربل، به کوشش و تعلیقات سامی صقار، بغداد، ۱۹۸۰م.(۱۷) محمدبن محمود ابن نجار، الدره الثمینه، همراه شفاءالغرامِ فاسی، قاهره، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۶م.(۱۸) محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.(۱۹) قیصر ابوفرح، مقدمۀ المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، حیدراباد دکن، ۱۳۹۱ق/۱۹۷۱م.(۲۰) عبدالله بن سالم بصری، «الامداد بمعرفه علو الاسناد»، همراه الرسائل الخمس فی الاسانید، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۰ق/۱۹۷۰م.(۲۱) محمدبن احمدبن عثمان ذهبی، سیر اعلام النبلاء، به کوشش بشار عواد معروف و محیی هلال سرحان، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.(۲۲) خلف، محمد مولود و بشار عواد معروف، مقدمه بر المستفاد.(۲۳) محمدبن سلیمان رودانی، صله الخلف، به کوشش محمد حجبی، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.(۲۴) فرانتس روزنتال، علم التاریخ عندالمسلمین، ترجمۀ صالح احمد علی، بغداد، ۱۹۶۳م.(۲۵) عبدالکریم بن محمد سخاوی، الانساب، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.(۲۶) سیوطی، جامع الاحادیث، دمشق، ۱۹۷۹م.(۲۷) خلیل بن ایبک صفدی، الوافی بالوفیات، به کوشش ددرینگ، بیروت، ۱۳۸۹ق/۱۹۷۰م.(۲۸) عبدالحی بن عبدالکبیر کتانی، فهرس الفهارس و الاثبات، به کوشش احسان عباس، بیروت، ۱۴۰۲ق/۱۹۸۲م.(۲۹) محمدبن جعفرکتانی، الرساله المستطرفه، استانبول، ۱۹۸۶م.(۳۰) محدبن یوسف گنجی، کفایه الطالب، به کوشش محمد هادی امینی، تهران، ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴م.(۳۱) عبدالعظیم بن عبدالقوی منذری، التکلمه لوفیات النقله، به کوشش بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۴م.(۳۲) یاقوت حموی، معجم الادبا.(۳۳) یاقوت حموی، معجم البلدان.

پیشنهاد کاربران

بپرس