[ویکی فقه] ابولهب در شأن نزول. ابولهب از اعلام مصرح قرآن می باشد.
سوره مسد صریحاً در نفرین و زشت شماری او و همسرش نازل شد. در شأن نزول این سوره (با اختلافی اندک) آمده که چون پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) پس از نزولِ «وَ أَنذِر عَشِیرَتَکَ الأَقرَبِین» دعوت از خویشاوندانش را آغاز کرد یا برای دعوت عمومی بر فراز کوه صفا رفت و پس از أخذ تأیید از مردم به راست گویی، پیام الهی را آشکار کرد، ابولهب از سر خشم به او گفت:تبّاً لک، ألهذا دعوتنا دستت زیان کار باد برای همین ما را دعوت کردی؟» خداوند در پاسخ به این سخن، سوره پیشین را فرو فرستاد:«تَبَّت یَدا اَبی لَهَب و تَبّ زیان کار باد دستان ابولهب و خود او هم زیان کار شد».
سوره مسد صریحاً در نفرین و زشت شماری او و همسرش نازل شد. در شأن نزول این سوره (با اختلافی اندک) آمده که چون پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) پس از نزولِ «وَ أَنذِر عَشِیرَتَکَ الأَقرَبِین» دعوت از خویشاوندانش را آغاز کرد یا برای دعوت عمومی بر فراز کوه صفا رفت و پس از أخذ تأیید از مردم به راست گویی، پیام الهی را آشکار کرد، ابولهب از سر خشم به او گفت:تبّاً لک، ألهذا دعوتنا دستت زیان کار باد برای همین ما را دعوت کردی؟» خداوند در پاسخ به این سخن، سوره پیشین را فرو فرستاد:«تَبَّت یَدا اَبی لَهَب و تَبّ زیان کار باد دستان ابولهب و خود او هم زیان کار شد».
[ویکی فقه] ابولهب از اعلام مصرح قرآن می باشد.
سوره مسد صریحاً در نفرین و زشت شماری او و همسرش نازل شد. در شأن نزول این سوره (با اختلافی اندک) آمده که چون پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) پس از نزولِ «وَ أَنذِر عَشِیرَتَکَ الأَقرَبِین» دعوت از خویشاوندانش را آغاز کرد یا برای دعوت عمومی بر فراز کوه صفا رفت و پس از أخذ تأیید از مردم به راست گویی، پیام الهی را آشکار کرد، ابولهب از سر خشم به او گفت:تبّاً لک، ألهذا دعوتنا دستت زیان کار باد برای همین ما را دعوت کردی؟» خداوند در پاسخ به این سخن، سوره پیشین را فرو فرستاد:«تَبَّت یَدا اَبی لَهَب و تَبّ زیان کار باد دستان ابولهب و خود او هم زیان کار شد».
تقسیم بندی آیات این سوره
بخش اوّل در لعن و نفرین او و بخش دیگر گزارشی غیبی است و چون تحقق آن قطعی است، به صیغه ماضی آمده است، بنابراین، قول به این که وجود فعل ماضی، دلیل بر نزول سوره پس از مرگ ابولهب است، چندان مدلّل نمی نماید، به هر حال، مراد آیه این است:عمل ابولهب که از دست بر می آید، سودی برای او نداشته، خودش نیز با افتادن در آتش زیان کار شد.
← مراد از تباب در سوره
میبدی، این آیه را در پاسخ آن سخن ابولهب می داند که گفته بود:اگر آن چه پسر برادرم می گوید، حق باشد، من همه اموالم را برای جانم فدیه می دهم. «سَیَصلی نارًا ذاتَ لَهَب ، زود است که به آتشی شعله ور در آید.» او به آتش شدیدی در خواهد آمد که شعله های آن، گرداگرد او را فرا می گیرد. طبرسی این آیه را دلیل بر صدق گفتار پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) می داند که از مرگ ابولهب در حال کفر خبر می دهد. آلوسی، سین در «سَیَصلی» را برای تأکید در وعید و حتمیّت آن و تنوین در «نارًا» را نشان بزرگی آتش می داند و نکره آمدن «لَهَب» نیز برای بیان هیبت و ترس انگیزی آن است.
بیان حال زن ابولهب
...
سوره مسد صریحاً در نفرین و زشت شماری او و همسرش نازل شد. در شأن نزول این سوره (با اختلافی اندک) آمده که چون پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) پس از نزولِ «وَ أَنذِر عَشِیرَتَکَ الأَقرَبِین» دعوت از خویشاوندانش را آغاز کرد یا برای دعوت عمومی بر فراز کوه صفا رفت و پس از أخذ تأیید از مردم به راست گویی، پیام الهی را آشکار کرد، ابولهب از سر خشم به او گفت:تبّاً لک، ألهذا دعوتنا دستت زیان کار باد برای همین ما را دعوت کردی؟» خداوند در پاسخ به این سخن، سوره پیشین را فرو فرستاد:«تَبَّت یَدا اَبی لَهَب و تَبّ زیان کار باد دستان ابولهب و خود او هم زیان کار شد».
تقسیم بندی آیات این سوره
بخش اوّل در لعن و نفرین او و بخش دیگر گزارشی غیبی است و چون تحقق آن قطعی است، به صیغه ماضی آمده است، بنابراین، قول به این که وجود فعل ماضی، دلیل بر نزول سوره پس از مرگ ابولهب است، چندان مدلّل نمی نماید، به هر حال، مراد آیه این است:عمل ابولهب که از دست بر می آید، سودی برای او نداشته، خودش نیز با افتادن در آتش زیان کار شد.
← مراد از تباب در سوره
میبدی، این آیه را در پاسخ آن سخن ابولهب می داند که گفته بود:اگر آن چه پسر برادرم می گوید، حق باشد، من همه اموالم را برای جانم فدیه می دهم. «سَیَصلی نارًا ذاتَ لَهَب ، زود است که به آتشی شعله ور در آید.» او به آتش شدیدی در خواهد آمد که شعله های آن، گرداگرد او را فرا می گیرد. طبرسی این آیه را دلیل بر صدق گفتار پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) می داند که از مرگ ابولهب در حال کفر خبر می دهد. آلوسی، سین در «سَیَصلی» را برای تأکید در وعید و حتمیّت آن و تنوین در «نارًا» را نشان بزرگی آتش می داند و نکره آمدن «لَهَب» نیز برای بیان هیبت و ترس انگیزی آن است.
بیان حال زن ابولهب
...
wikifeqh: ابولهب_در_شأن_نزول