ابومحلم محمد بن هشام

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اَبوُمُحَلْم، محمد بن هشام بن عوف (۱۴۸-۲۴۵ یا ۲۴۸ق/۷۶۵-۸۵۹ یا ۸۶۲م)، راوی ، ادیب و شاعر عصر عباسی می باشد.
نام پدر او را به اختلاف، سعد، شیبان و احمد گفته اند.
ابن ندیم، الفهرست، ج۱، ص۵۱.
ابومحلم بارها به مکه ، بصره ، کوفه و دیگر شهرها سفر کرد و نزد مشاهیری چون ابن عینیه ، وکیع ، جریر بن عبدالحمید ، خالد بن حارث و محمد بن فضیل دانش آموخت.
ابن حجر عسقلانی احمد، لسان المیزان، ج۵، ص۴۱۵، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۱ق.
آنگاه که آوازه ای یافت، به بارگاه خلفاء و امیران راه پیدا کرد و در زمره ادیبان خاص آنان درآمد.در روایتی آورده اند که واثق عباسی (حک۲۲۷-۲۳۲ق) او را به داوری میان شعرهای ابوالعتاهیه و ابونواس برگزید و حتی در روایتی دیگر گفته اند که وی به دربار فرا خوانده شد تا خواب خلیفه را که همگان از تعبیرش درمانده بودند، تعبیر کند.
ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ج۷، ص۱۷۶-۱۷۷، قاهره، ۱۳۸۳ق/۱۹۶۳م.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس