[ویکی فقه] اجتماع یقین و شک به هم زمانی یقین سابق و شک لاحق در استصحاب؛ از ارکان استصحاب اطلاق می شود.
اجتماع یقین و شک، از ارکان استصحاب است؛ به این معنا که مکلف در یک زمان هم یقین دارد و هم شک ، مثل این که شخصی الآن یقین دارد که زید دیروز عادل بود و همین الان شک دارد که امروز هم عادل است یا خیر.
نکته
در اجتماع یقین و شک، به مبدأ حدوث شک و یقین، توجه نمی شود، هر چند به این اعتبار، سه حالت وجود دارد:۱. مبدأ حدوث یقین، پیش از مبدأ حدوث شک است؛۲. مبدأ حدوث یقین، پس از مبدأ حدوث شک است؛۳. مبدأ حدوث یقین، مقارن مبدأ حدوث شک است.
اجتماع یقین و شک، از ارکان استصحاب است؛ به این معنا که مکلف در یک زمان هم یقین دارد و هم شک ، مثل این که شخصی الآن یقین دارد که زید دیروز عادل بود و همین الان شک دارد که امروز هم عادل است یا خیر.
نکته
در اجتماع یقین و شک، به مبدأ حدوث شک و یقین، توجه نمی شود، هر چند به این اعتبار، سه حالت وجود دارد:۱. مبدأ حدوث یقین، پیش از مبدأ حدوث شک است؛۲. مبدأ حدوث یقین، پس از مبدأ حدوث شک است؛۳. مبدأ حدوث یقین، مقارن مبدأ حدوث شک است.
wikifeqh: وحدت_زمان_شک_و_یقین