اجتهاد در اصول فقه

[ویکی فقه] اجتهاد در اصول فقه به ملکه - یا عملیاتِ - استنباط منابع معتبر احکام فقهی اطلاق می شود و در اصول فقه کاربرد دارد.
اجتهاد در اصول فقه، به معنای اجتهادی است که برای شناخت دلیل و حجت در فقه به کار می رود و به واسطه آن، شخص در علم اصول فقه ، صاحب نظر می گردد.مبانی اصولی شخص در استنباطات فقهی او مؤثر است؛ از این رو به کسی که در علم اصول فقه مجتهد بوده، اما در علم فقه به اجتهاد نرسیده است، مجتهد اصطلاحی گفته نمی شود؛ بنابراین، این اجتهاد، اگر به نفسه لحاظ شود، مقابل اجتهاد در فروع است (اجتهاد اصطلاحی)، اما اگر به عنوان مقدمه اجتهاد در فروعات فقهی ، به آن نظر شود، داخل در اجتهاد مطلق است.
عناوین مرتبط
اجتهاد در اصول عقاید