به این دونان که اجری خوار دهرند
فروناید سر، ارباب هِمم را.
شفائی.
و گاه در شعر بتخفیف جری خوار آید : مهمان و جری خوار قصر اویند
هم قیصر و هم امیر دیلم [ کذا ].
ناصرخسرو.
اجری خوار، ضدّ چته و باشی بوزوق و سرآزاد و چریک : نه سرآزادم و نه اجری خوار
پس نه از لشکرم نه از حشرم.
مسعودسعد.