[ویکی حج] احمد بن علی نیشابوری(۳۶۴-۴۴۶ قمری) قاضی و امام حرمین. وی در مکه مناصب قضاوت و امامت حرمین را عهده دار بود. او پس از بازگشت به نیشابور، افزون بر قضاوت، تولیت وقف را نیز پذیرفت. از شاگردان او حاکم حسکانی را می توان نام برد. وی در سال های پایان عمر در خانه خود به بیان و املای حدیث می پرداخت و افراد بسیاری در آن شرکت می کردند.
ابوالحسن احمد بن علی بن محمد بن عبدلله بن حَمْش از نوادگان قاضی الحرمین عزیز بن عزیز، در سال ۳۶۴ق. در خانواده ای دانشمند و توانگر دیده به جهان گشود. وی در سال ۴۴۶ق. در ۸۲ سالگی درگذشت.
او پس از کسب علم از اساتیدش در نیشابور، به مکه مهاجرت کرد و همانند جدش منصب قضاوت و امامت حرمین را بر عهده گرفت. در منابع به زمان مهاجرت وی و مدت اقامتش در مکه اشاره ای نشده است. احمد در این مدت کمک های مالی خود را از طریق بازرگانان به نیشابور می فرستاد. وی همچنین از دوستان و همشهریان خود که به حج مشرف می شدند، پذیرایی می کرد. سرانجام او به نیشابور بازگشت و در آنجا افزون بر قضاوت، تولیت وقف را نیز پذیرفت.
ابوالحسن احمد بن علی بن محمد بن عبدلله بن حَمْش از نوادگان قاضی الحرمین عزیز بن عزیز، در سال ۳۶۴ق. در خانواده ای دانشمند و توانگر دیده به جهان گشود. وی در سال ۴۴۶ق. در ۸۲ سالگی درگذشت.
او پس از کسب علم از اساتیدش در نیشابور، به مکه مهاجرت کرد و همانند جدش منصب قضاوت و امامت حرمین را بر عهده گرفت. در منابع به زمان مهاجرت وی و مدت اقامتش در مکه اشاره ای نشده است. احمد در این مدت کمک های مالی خود را از طریق بازرگانان به نیشابور می فرستاد. وی همچنین از دوستان و همشهریان خود که به حج مشرف می شدند، پذیرایی می کرد. سرانجام او به نیشابور بازگشت و در آنجا افزون بر قضاوت، تولیت وقف را نیز پذیرفت.
wikihaj: احمد_بن_علی_نیشابوری