[ویکی فقه] اخبار الطوال (ترجمه ). «اخبار الطوال»، اثر عربی ابوحنیفه احمد بن داوود بن ونند دینوری، تاریخ نگار، طبیعی دان و لغت شناس ایرانی (متوفی ۲۸۱ ق) در تاریخ عمومی است.
کتاب یکی از مهم ترین منابع تاریخ ایرانی عصر ساسانی است که حوادث دولت های عرب پس از اسلام را تا پایان خلافت معتصم عباسی (۲۲۷ ق) در برداشته و شامل بسیاری از مقررات اسلام در امور سیاسی، اداری و نخستین مورد اجرای آن ها در دولت اسلامی است.نویسنده، از اکثر منابع در دسترس خویش بهره برده است که این امر بر ارزش، اهمیت و اعتبار کتاب افزوده و به گفته دکتر عبدالحسین زرین کوب ، وی در این کتاب، یکی از معتمدان تاریخ به شمار می رود.
ساختار ترجمه
مؤلف خود هیچ تقسیم بندی برای کتابش صورت نداده و حتی عنوان های صفحات، با توجه به این که داخل کروشه قرار دارد، احتمالا از مصحح بوده و توسط ایشان بر اساس موضوع هر قسمت، انتخاب شده است؛ با این وجود، می توان مطالب آن را به سه بخش کلی تاریخ پیامبران ، پادشاهان ایران و روم و تاریخ اسلام تقسیم کرد.
روش تاریخ نگاری مؤلف
مؤلف، از روش تاریخ نگاری ترکیبی استفاده نموده و وقایع را سال به سال و یا برحسب سلسله و کشور یاد نکرده، بلکه آن ها را از آغاز تا فرجام، پیوسته آورده است. در این روش، مورخ به جای ذکر روایات مختلف، از راه مقایسه و ترکیب و ایجاد سازگاری میان آن ها، واقعه مذکور را طی یک روایت توضیح دهد.مباحث از سرگذشت حضرت آدم علیه السّلام ، فرزندان او، پیامبران بنی اسرائیل و تاریخ باستانی ایران و یمن آغاز گشته و با مرگ هشتمین خلیفه عباسی به پایان می رسد.قسمت اعظم مطالب، حاوی اطلاعاتی درباره تاریخ ایران، بالاخص از جنگ قادسیه به این سو است.نویسنده درباره برخی از رویدادهای مربوط به تاریخ شیعه ، نظیر جنگ های امام علی علیه السّلام ، واقعه کربلا ، قیام مختار و جنبش عباسیان و قیام ابومسلم با تفصیلی بیشتر سخن گفته و گزارش های او درباره رویدادهای پس از ظهور اسلام ، غالبا معتبر و دست اول است.وی تنها به نقل روایت اکتفا نمی کند، بلکه در برخی موارد به تحلیل رویدادها نیز پرداخته، می کوشد علل و موجبات واقعه ای را که گزارش می کند، پیدا کند.اثر او گذشته از این که از منابع معتبر تاریخ اسلام به شمار می رود، از ازرش ادبی نیز برخوردار بوده و در فصاحت کلام در زمره آثار ادبی طراز اول عربی به شمار می رود.فتوحات نخستین اعراب، جنگ های قادسیه و نهاوند، برافتادن امپراتوری ایران ، پیدایش و بالاگرفتن کار عباسیان، جشن های علویان به ویژه در خراسان ، سقوط امویان و شورش های خوارج از مباحث پرارزش کتاب است.نویسنده برخی وقایع عصر خود را شخصا دیده یا شنیده است که این برارزش اثر او می افزاید.وی از شرح دسته بندی ها و انقلاب های زمان خود دوری جسته و شاید بیمناک بوده و نخواسته که خویشتن را گرفتار مسایل روز کند.کتاب در مورد فتوحات اسلام دارای روایاتی است که در دیگر منابع دیده نمی شود و بسیاری از مطالب آن، با کتاب هایی نظیر تاریخ یعقوبی که معاصر نویسنده می باشد، یکی است.نویسنده در انواع علوم و فنون متداول عصر خود صاحب نظر بوده و بیشتر منابعی که در نگارش کتابش از آن ها بهره مند شده، اکنون در دست نیست و خود نیز در چند مورد نام آن ها را نیاورده است.وی سعی بر خلاصه نویسی داشته و مهم ترین منابع او عبارتند از: قرآن ، منابع ایرانی، ادبی، جغرافیایی، کتاب های مورخان مسلمان گذشته و نسب نامه ها.شرح حال و سرگذشت پادشاهان ایران از جمشید و پیروزی ضحاک بر او تا پادشاهی منوچهر، کیقباد، گشتاسب، بهمن، دارا، اسکندر و سپس ساسانیان تا انقراض آن ها، از مباحث دیگر کتاب است.
گزارش محتوا
...
کتاب یکی از مهم ترین منابع تاریخ ایرانی عصر ساسانی است که حوادث دولت های عرب پس از اسلام را تا پایان خلافت معتصم عباسی (۲۲۷ ق) در برداشته و شامل بسیاری از مقررات اسلام در امور سیاسی، اداری و نخستین مورد اجرای آن ها در دولت اسلامی است.نویسنده، از اکثر منابع در دسترس خویش بهره برده است که این امر بر ارزش، اهمیت و اعتبار کتاب افزوده و به گفته دکتر عبدالحسین زرین کوب ، وی در این کتاب، یکی از معتمدان تاریخ به شمار می رود.
ساختار ترجمه
مؤلف خود هیچ تقسیم بندی برای کتابش صورت نداده و حتی عنوان های صفحات، با توجه به این که داخل کروشه قرار دارد، احتمالا از مصحح بوده و توسط ایشان بر اساس موضوع هر قسمت، انتخاب شده است؛ با این وجود، می توان مطالب آن را به سه بخش کلی تاریخ پیامبران ، پادشاهان ایران و روم و تاریخ اسلام تقسیم کرد.
روش تاریخ نگاری مؤلف
مؤلف، از روش تاریخ نگاری ترکیبی استفاده نموده و وقایع را سال به سال و یا برحسب سلسله و کشور یاد نکرده، بلکه آن ها را از آغاز تا فرجام، پیوسته آورده است. در این روش، مورخ به جای ذکر روایات مختلف، از راه مقایسه و ترکیب و ایجاد سازگاری میان آن ها، واقعه مذکور را طی یک روایت توضیح دهد.مباحث از سرگذشت حضرت آدم علیه السّلام ، فرزندان او، پیامبران بنی اسرائیل و تاریخ باستانی ایران و یمن آغاز گشته و با مرگ هشتمین خلیفه عباسی به پایان می رسد.قسمت اعظم مطالب، حاوی اطلاعاتی درباره تاریخ ایران، بالاخص از جنگ قادسیه به این سو است.نویسنده درباره برخی از رویدادهای مربوط به تاریخ شیعه ، نظیر جنگ های امام علی علیه السّلام ، واقعه کربلا ، قیام مختار و جنبش عباسیان و قیام ابومسلم با تفصیلی بیشتر سخن گفته و گزارش های او درباره رویدادهای پس از ظهور اسلام ، غالبا معتبر و دست اول است.وی تنها به نقل روایت اکتفا نمی کند، بلکه در برخی موارد به تحلیل رویدادها نیز پرداخته، می کوشد علل و موجبات واقعه ای را که گزارش می کند، پیدا کند.اثر او گذشته از این که از منابع معتبر تاریخ اسلام به شمار می رود، از ازرش ادبی نیز برخوردار بوده و در فصاحت کلام در زمره آثار ادبی طراز اول عربی به شمار می رود.فتوحات نخستین اعراب، جنگ های قادسیه و نهاوند، برافتادن امپراتوری ایران ، پیدایش و بالاگرفتن کار عباسیان، جشن های علویان به ویژه در خراسان ، سقوط امویان و شورش های خوارج از مباحث پرارزش کتاب است.نویسنده برخی وقایع عصر خود را شخصا دیده یا شنیده است که این برارزش اثر او می افزاید.وی از شرح دسته بندی ها و انقلاب های زمان خود دوری جسته و شاید بیمناک بوده و نخواسته که خویشتن را گرفتار مسایل روز کند.کتاب در مورد فتوحات اسلام دارای روایاتی است که در دیگر منابع دیده نمی شود و بسیاری از مطالب آن، با کتاب هایی نظیر تاریخ یعقوبی که معاصر نویسنده می باشد، یکی است.نویسنده در انواع علوم و فنون متداول عصر خود صاحب نظر بوده و بیشتر منابعی که در نگارش کتابش از آن ها بهره مند شده، اکنون در دست نیست و خود نیز در چند مورد نام آن ها را نیاورده است.وی سعی بر خلاصه نویسی داشته و مهم ترین منابع او عبارتند از: قرآن ، منابع ایرانی، ادبی، جغرافیایی، کتاب های مورخان مسلمان گذشته و نسب نامه ها.شرح حال و سرگذشت پادشاهان ایران از جمشید و پیروزی ضحاک بر او تا پادشاهی منوچهر، کیقباد، گشتاسب، بهمن، دارا، اسکندر و سپس ساسانیان تا انقراض آن ها، از مباحث دیگر کتاب است.
گزارش محتوا
...
wikifeqh: اخبار_الطوال_(ترجمه )
[ویکی نور] اخبار الطوال (ترجمه مهدوی دامغانی). أخبار الطوال، تألیف ابوحنیفه احمد بن داود دینوری (متوفای 283ق)، کتابی است در موضوع تاریخ به زبان عربی که یکی از منابع مهم تاریخ ایران در زمان ساسانی بشمار میرود. این کتاب توسط محمود مهدوی دامغانی به فارسی ترجمه شده است.
پیش از این ترجمه، کتاب توسط صادق نشأت نیز به فارسی ترجمه شده است. محمود مهدوی دامغانی با رجوع به ترجمه نشأت به نقاط ضعف آن پی برده و خود تصمیم به ترجمه دوباره آن میگیرد. وی در این باره میگوید: «در نظر گرفتن نقص های ترجمه نشأت، تکرار اشتباهات مصحح عربی در متن فارسی، ترجمه نکردن حاشیه های سودمند او، توضیح ندادن در مورد اسامی شاعران، نامه های نهج البلاغه، قبایل و... باعث و سبب اصلی ترجمه جدید بوده است«.
او ترجمه خود را به معلم قرآن خویش هدیه کرده است.
ترجمه دامغانی مانند سایر آثار ترجمه ای ایشان روان، هماهنگ با منظور مؤلف، همراه با توضیحات مفید در پاورقی است. تعداد شماره ارجاعات و توضیحات مجموعا 511 مورد است.
برخی اشتباهات و اشکالات جزئی نیز بر مترجم وارد است؛ مثلا وی در مقدمه میگوید: از موسی(ع) در أخبار الطوال گفتگو نشده و حال آنکه مؤلف مختصرا در مورد حضرت موسی(ع) مطالبی نوشته و بعضی از ماجراهای زندگی حضرت را ذکر کرده است؛ آنجا که میگوید: «موسی بن عمران از مصر گریخت و خود را به مدین رساند و بر خانه شعیب وارد شد و هشت سال خود را مزدور او قرار داد؛ همچنانکه خداوند متعال آن را در کتاب خود برای ما بیان فرموده است».
به نظر مترجم دلیل اینکه دینوری در مورد مغازی و سیره رسول خدا(ص) سخنی نگفته، وجود آثاری چون سیره ابن اسحاق و مغازی واقدی بوده است؛ درحالیکه به نظر می آید، دلیل اصلی دینوری تأکید و تعلق او به ایران و تاریخ آن بوده است. تاریخ اسلام را نیز تا آنجا که به ایران مربوط بوده نقل میکند؛ چنانکه مثلا فتوحات خلیفه دوم را در سمت ایران ذکر میکند و ابدا از جنگ های مسلمانان و رومیان سخنی نمیگوید؛ چنانکه بخش های قبلی کتاب هم با ایران و فرمانروایان آن آمیخته است.
پیش از این ترجمه، کتاب توسط صادق نشأت نیز به فارسی ترجمه شده است. محمود مهدوی دامغانی با رجوع به ترجمه نشأت به نقاط ضعف آن پی برده و خود تصمیم به ترجمه دوباره آن میگیرد. وی در این باره میگوید: «در نظر گرفتن نقص های ترجمه نشأت، تکرار اشتباهات مصحح عربی در متن فارسی، ترجمه نکردن حاشیه های سودمند او، توضیح ندادن در مورد اسامی شاعران، نامه های نهج البلاغه، قبایل و... باعث و سبب اصلی ترجمه جدید بوده است«.
او ترجمه خود را به معلم قرآن خویش هدیه کرده است.
ترجمه دامغانی مانند سایر آثار ترجمه ای ایشان روان، هماهنگ با منظور مؤلف، همراه با توضیحات مفید در پاورقی است. تعداد شماره ارجاعات و توضیحات مجموعا 511 مورد است.
برخی اشتباهات و اشکالات جزئی نیز بر مترجم وارد است؛ مثلا وی در مقدمه میگوید: از موسی(ع) در أخبار الطوال گفتگو نشده و حال آنکه مؤلف مختصرا در مورد حضرت موسی(ع) مطالبی نوشته و بعضی از ماجراهای زندگی حضرت را ذکر کرده است؛ آنجا که میگوید: «موسی بن عمران از مصر گریخت و خود را به مدین رساند و بر خانه شعیب وارد شد و هشت سال خود را مزدور او قرار داد؛ همچنانکه خداوند متعال آن را در کتاب خود برای ما بیان فرموده است».
به نظر مترجم دلیل اینکه دینوری در مورد مغازی و سیره رسول خدا(ص) سخنی نگفته، وجود آثاری چون سیره ابن اسحاق و مغازی واقدی بوده است؛ درحالیکه به نظر می آید، دلیل اصلی دینوری تأکید و تعلق او به ایران و تاریخ آن بوده است. تاریخ اسلام را نیز تا آنجا که به ایران مربوط بوده نقل میکند؛ چنانکه مثلا فتوحات خلیفه دوم را در سمت ایران ذکر میکند و ابدا از جنگ های مسلمانان و رومیان سخنی نمیگوید؛ چنانکه بخش های قبلی کتاب هم با ایران و فرمانروایان آن آمیخته است.
wikinoor: أخبار_الطوال_(ترجمه_مهدوی_دامغانی)
[ویکی نور] اخبار الطوال (ترجمه). اخبار الطوال، اثر عربی ابوحنیفه احمد بن داود دینوری، تاریخ نگار، طبیعی دان و لغت شناس ایرانی (متوفی 281ق) در تاریخ عمومی است.
کتاب یکی از مهم ترین منابع تاریخ ایرانی عصر ساسانی است که حوادث دولت های عرب پس از اسلام را تا پایان خلافت معتصم عباسی (227ق) در برداشته و شامل بسیاری از مقررات اسلام در امور سیاسی، اداری و نخستین مورد اجرای آن ها در دولت اسلامی است.
نویسنده، از اکثر منابع در دسترس خویش بهره برده است که این امر بر ارزش، اهمیت و اعتبار کتاب افزوده و به گفته دکتر عبدالحسین زرین کوب، وی در این کتاب، یکی از معتمدان تاریخ به شمار می رود.
مؤلف خود هیچ تقسیم بندی برای کتابش صورت نداده و حتی عنوان های صفحات، با توجه به این که داخل کروشه قرار دارد، احتمالا از مصحح بوده و توسط ایشان بر اساس موضوع هر قسمت، انتخاب شده است؛ با این وجود، می توان مطالب آن را به سه بخش کلی تاریخ پیامبران، پادشاهان ایران و روم و تاریخ اسلام تقسیم کرد.
مؤلف، از روش تاریخ نگاری ترکیبی استفاده نموده و وقایع را سال به سال و یا برحسب سلسله و کشور یاد نکرده، بلکه آن ها را از آغاز تا فرجام، پیوسته آورده است. در این روش، مورخ به جای ذکر روایات مختلف، از راه مقایسه و ترکیب و ایجاد سازگاری میان آن ها، واقعه مذکور را طی یک روایت توضیح دهد.
کتاب یکی از مهم ترین منابع تاریخ ایرانی عصر ساسانی است که حوادث دولت های عرب پس از اسلام را تا پایان خلافت معتصم عباسی (227ق) در برداشته و شامل بسیاری از مقررات اسلام در امور سیاسی، اداری و نخستین مورد اجرای آن ها در دولت اسلامی است.
نویسنده، از اکثر منابع در دسترس خویش بهره برده است که این امر بر ارزش، اهمیت و اعتبار کتاب افزوده و به گفته دکتر عبدالحسین زرین کوب، وی در این کتاب، یکی از معتمدان تاریخ به شمار می رود.
مؤلف خود هیچ تقسیم بندی برای کتابش صورت نداده و حتی عنوان های صفحات، با توجه به این که داخل کروشه قرار دارد، احتمالا از مصحح بوده و توسط ایشان بر اساس موضوع هر قسمت، انتخاب شده است؛ با این وجود، می توان مطالب آن را به سه بخش کلی تاریخ پیامبران، پادشاهان ایران و روم و تاریخ اسلام تقسیم کرد.
مؤلف، از روش تاریخ نگاری ترکیبی استفاده نموده و وقایع را سال به سال و یا برحسب سلسله و کشور یاد نکرده، بلکه آن ها را از آغاز تا فرجام، پیوسته آورده است. در این روش، مورخ به جای ذکر روایات مختلف، از راه مقایسه و ترکیب و ایجاد سازگاری میان آن ها، واقعه مذکور را طی یک روایت توضیح دهد.
wikinoor: أخبار_الطوال_(ترجمه)