اختر دنباله دار

لغت نامه دهخدا

اختر دنباله دار. [ اَ ت َ رِ دُم ْ ل َ / ل ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ستاره دنباله دار. نوعی از ستارگان که دُم گونه ای دارند و عرب آنرا ذوذنب خواند :
بخال و گوشه ابروی او مبین گستاخ
که همچو اختر دنباله دار خونریز است.
صائب.
فتنه در دنباله دارد اختر دنباله دار
چون برآرد خط ز خال روی یار اندیشه کن.
صائب.

فرهنگ فارسی

ستاره دنباله دار

پیشنهاد کاربران

بپرس