اخلاط چهارگانه

دانشنامه آزاد فارسی

اَخلاط چهارگانه (theory of humours)
فرضیۀ غالب در پزشکی کلاسیک و قرون وسطا بر پایۀ طبیعیات کهن یونانیان. براساس این فرضیه، بدن آدمی و دیگر جنبندگان خون دار از چهار خلط ساخته شده است: بلغم، خون، صفرا، و سودا. خصوصیات جسمی و روانی هر فرد نیز براساس نسبت متفاوت اختلاط مزاج ها در او توجیه می شد. فراوانی بلغم باعث خُلق و خوی بلغمییا آرام، فراوانی خون باعث خُلق و خوی احساساتی، فراوانی صفرا باعث تندخویی، و فراوانی سودا باعث خلق و خوی مالیخولیایییا افسرده می شود. جالینوس، پزشک یونانی، این فرضیه را به فرضیۀ عناصر چهارگانه(← عنصر_(حکمت_قدیم)) مربوط کرد و شخصیت بلغمی را با آب، احساساتی را با هوا، تندخو را با آتش، و مالیخولیایی را با خاک در ارتباط دانست. بی تعادلی مزاج ها را با رژیم غذایی درمان می کردند و تندرستی را به سلامت اخلاط چهارگانه و وجود تعادل میان آن ها تفسیر می کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس