اخلاق روزنامه نگاری

اخلاقِ روزنامه نگاری و استانداردهای آن دربرگیرندهٔ اصولِ اخلاقی در رویارویی با چالش های خاصِ روزنامه نگاری است.
روزنامه نگاران کشورهای اسکاندیناوی در تهیه و تدوین مقرراتِ اخلاقیِ حرفهٔ روزنامه نگاری پیشگام بوده اند. کشورهای نروژ، سوئد و فنلاند، به ترتیب در سالهای ۱۹۱۲، ۱۹۱۶ و ۱۹۱۹ از مجموعه های مقرراتِ اخلاقیِ روزنامه نگاران برخوردار شده بودند. گردانندگانِ سندیکای ملی روزنامه نگاران فرانسوی در سال ۱۹۱۸، مجموعه ای از مقررات اخلاقی، با عنوان «منشور وظایف روزنامه نگاران» را تصویب کردند. این مجموعه، در سال ۱۹۳۸ اصلاح و تکمیل شد و اکنون مورد حمایت و احترام تمام سازمانهای حرفه ای روزنامه نگارانِ این کشور است. [ ۱] در ایالات متحده آمریکا هم مدیرانِ روزنامه ها در سال ۱۹۲۳ پیشگامِ تدوین و اجرای مقرراتِ اخلاقی روزنامه نگاری شدند و مجموعه ای با عنوانِ «اصول اخلاقی انجمن مدیران روزنامه های آمریکا» منتشر کردند. [ ۱]
دست کم از دهه ۱۹۷۰ میلادی بحث بر سر اخلاق رسانه ای جهانی بخشی از تلاش های بحث برانگیز در جهت استقرار یک «نظم نوین جهانی اطلاعاتی» بوده است. این حرکت ها بحث های مختلفی را در بر می گیرند؛ به طور مثال توزیع برابر فناوری کامپیوتر در سطح جهان یکی از این مباحث بوده است. کشورهای در حال توسعه و برخی آژانس های سازمان ملل مانند یونسکو رهبری این حرکت ها را در دست داشته اند، حرکت هایی که در اواخر دهه ۱۹۰۰، با مخالفت دولت و سازمان های خبری ایالات متحده و بریتانیا مواجه شدند. ترس این دولت ها از این بود که کشورهای غیر دموکراتیک جهان از اخلاق رسانه ای جهانی در جهت توجیه محدودیت های آزادی بیان و مطبوعات خود استفاده کنند. با این همه، رؤیای تنظیم مجموعه اصول اخلاق رسانه ای جهانی هنوز هم پابرجاست. [ ۲]