[ویکی فقه] به هر اثر ادبی شکوهمندی که در آن عامل تخیل دخیل باشد ادبیات گفته می شود. برای ادبیات شاخه های مختلفی بیان شده، از قبیل ادبیات داستانی که همۀ انواع آثار روایتی منثور را دربرمی گیرد، یعنی هر اثر روایتی منثور خلق شده ای که با دنیای واقعی ارتباط معناداری داشته باشد، مثل قصه، رمان و... .
ادبیات دارای دو معنای عام و خاص می باشد.ادبیات به معنای عام کلمه، غالباً به هر نوع نوشته ای گفته می شود: مثل بخش نامه ها، رساله ها، اعلان ها، آثار فلسفی، ادبی و...؛ ادبیات به معنای خاص کلمه، به آثاری گفته می شود که از روی اراده برای ارائه مقصود معینی به کار رفته و از نظر زیبایی و سبک و شکل با ارزش و معتبر باشد.
اقسام ادبیات و ادبیات داستانی
ادبیات به هر اثر ادبی شکوهمندی گفته می شود که در آن عامل تخیل دخیل باشد و در ضمن با جهان واقع نیز ارتباط معناداری داشته باشد. ادبیات دربرگیرنده همه انواع آثار خلق شده است؛ چه شعر و چه نثر؛ مثل منظومه های حماسی، غنایی، نمایشی، تعلیمی، قصه، رمانس، داستان کوتاه، رمان و....بنابراین ادبیات داستانی نیز بخشی از ادبیات است که همۀ انواع آثار روایتی منثور را دربرمی گیرد، یعنی هر اثر روایتی منثور خلق شده ای که با دنیای واقعی ارتباط معناداری داشته باشد، در حوزه ادبیات داستانی قرار می گیرد. ادبیات داستانی شامل قصه، رمانس، رمان، داستان کوتاه و آثار وابسته به آن هاست. در ذیل به بررسی گونه های یاد شده می پردازیم:
← قصه
۱. ↑ یونسی، ابراهیم، هنر داستان نویسی، تهران، نشر نگاه، ۱۳۶۹، ص۹.۲. ↑ میر صادقی، جمال، عناصر داستان، تهران، نشر سخن، ۱۳۷۶، ص۲۸۳. ↑ میرصادقی، جمال، داستان و ادبیات، تهران، نشر آیه مهر، ۱۳۸۳، ص۱۴۸تا ۱۵۱.۴. ↑ محمودیان، محمد، نظریه رمان و ویژگی های رمان، تهران، نشر فروزان، ۱۳۸۲، صص ۳۹ و ۴۰.۵. ↑ ستور، مصطفی، مبانی داستان کوتاه، تهران، نشر مرکز، ۱۳۷۹، ص۷.۶. ↑ اسکولز، رابرت، عناصر داستان، فرزانه طاهری (مترجم)، تهران، نشر مرکز، ۱۳۷۷.
منبع
...
ادبیات دارای دو معنای عام و خاص می باشد.ادبیات به معنای عام کلمه، غالباً به هر نوع نوشته ای گفته می شود: مثل بخش نامه ها، رساله ها، اعلان ها، آثار فلسفی، ادبی و...؛ ادبیات به معنای خاص کلمه، به آثاری گفته می شود که از روی اراده برای ارائه مقصود معینی به کار رفته و از نظر زیبایی و سبک و شکل با ارزش و معتبر باشد.
اقسام ادبیات و ادبیات داستانی
ادبیات به هر اثر ادبی شکوهمندی گفته می شود که در آن عامل تخیل دخیل باشد و در ضمن با جهان واقع نیز ارتباط معناداری داشته باشد. ادبیات دربرگیرنده همه انواع آثار خلق شده است؛ چه شعر و چه نثر؛ مثل منظومه های حماسی، غنایی، نمایشی، تعلیمی، قصه، رمانس، داستان کوتاه، رمان و....بنابراین ادبیات داستانی نیز بخشی از ادبیات است که همۀ انواع آثار روایتی منثور را دربرمی گیرد، یعنی هر اثر روایتی منثور خلق شده ای که با دنیای واقعی ارتباط معناداری داشته باشد، در حوزه ادبیات داستانی قرار می گیرد. ادبیات داستانی شامل قصه، رمانس، رمان، داستان کوتاه و آثار وابسته به آن هاست. در ذیل به بررسی گونه های یاد شده می پردازیم:
← قصه
۱. ↑ یونسی، ابراهیم، هنر داستان نویسی، تهران، نشر نگاه، ۱۳۶۹، ص۹.۲. ↑ میر صادقی، جمال، عناصر داستان، تهران، نشر سخن، ۱۳۷۶، ص۲۸۳. ↑ میرصادقی، جمال، داستان و ادبیات، تهران، نشر آیه مهر، ۱۳۸۳، ص۱۴۸تا ۱۵۱.۴. ↑ محمودیان، محمد، نظریه رمان و ویژگی های رمان، تهران، نشر فروزان، ۱۳۸۲، صص ۳۹ و ۴۰.۵. ↑ ستور، مصطفی، مبانی داستان کوتاه، تهران، نشر مرکز، ۱۳۷۹، ص۷.۶. ↑ اسکولز، رابرت، عناصر داستان، فرزانه طاهری (مترجم)، تهران، نشر مرکز، ۱۳۷۷.
منبع
...
wikifeqh: ادبیات_داستانی
