ادویه سا

لغت نامه دهخدا

ادویه سا.[ اَدْ ی َ / ی ِ ] ( اِ مرکب ) آلتی که در دواخانه ها وغیره داروها را بدان سایند. ادویه کوب. || ( نف مرکب ) آن کس که داروها را سحق کند. ادویه کوب.

پیشنهاد کاربران

بپرس