[ویکی نور] أربعة کتب إسماعیلیة از چهار مقاله گردآوری شده است:
1-«مسائل فی الحقایق و جواباتها»، 2-«رسالة الامم الاعظم» که مؤلفین آنها مجهول هستند.
3-«تحفة المرتاد و غصة الاضداد»، 4-«رسالة الایضاح و التبین فی کیفیة تسلسل الجسم و الدین» اثر راعی اسماعیلی علی بن محمد بن الولید(522-611 هجری قمری)
اساس فرقه اسماعیلیه مبتنی بر این است که امامت، حضرت امام جعفر صادق(ع) به اسماعیل فرزند بزرگش که قبل از پدر فوت کرده بود رسیده است که این فرقه به نام اسماعیلیه خالص معروفند.این گروه مرگ اسماعیل را در زمان حیات پدرش انکار می نماید و مدعی شده اند اسماعیل نمی میرد تا زمانی که حاکمیت بر زمین را در اختیار گیرد و همو امام قائم است.فرقه دوم عقیده دارند امامت پس از امام جعفر صادق(ع) به محمد بن اسماعیل رسیده است این گروه می گویند:امامت آینده در زمان حیات امام جعفر صادق(ع) از آن او بود، ولی چون او قبل از پدرش درگذشت امام صادق(ع) امامت را به محمد بن اسماعیل سپرده است.پیروان این عقیده مبارکیّه نام دارند.پس اگر بتوان برای مکتب اسماعیلیه با تمام تقسیمات و انشعاباتی که در آن رخ داده است و در سراسر جهان پراکنده اند اندیشه ای محوری، ایده ای اصلی و مشخصه ای روشن کرد اندیشه امامت اسماعیلی است که از اهمیت ممتازی برخوردار است.شاید بتوان ادعا کرد که همه تعالیم و آموزه ها و ابعاد فعالیت آنان را پیوندی محکم جهت دهی، منظم، کاربردی و معنادار کرده است.
یکی از ابعاد وجودی امام از نظر اسماعیلیه حتی در دورانی که در ستر کامل به سر می برد، برقراری پیوندش با طبقات مختلف جامعه است و داعیان به مراتب گوناگون دستورها و خواسته های او را در جامعه گسترش می دهند امام شأن تأویل و تفسیر شریعت را بر دوش دارد.از نظر اسماعیلیان عقاید و اندیشه های انسانها و معارف و احکام الهی و شریعت دارای دو مرتبه است:ظاهر و باطن و از جنبه باطنی مذهب آنان بر دو پایه استوار است:
1-«مسائل فی الحقایق و جواباتها»، 2-«رسالة الامم الاعظم» که مؤلفین آنها مجهول هستند.
3-«تحفة المرتاد و غصة الاضداد»، 4-«رسالة الایضاح و التبین فی کیفیة تسلسل الجسم و الدین» اثر راعی اسماعیلی علی بن محمد بن الولید(522-611 هجری قمری)
اساس فرقه اسماعیلیه مبتنی بر این است که امامت، حضرت امام جعفر صادق(ع) به اسماعیل فرزند بزرگش که قبل از پدر فوت کرده بود رسیده است که این فرقه به نام اسماعیلیه خالص معروفند.این گروه مرگ اسماعیل را در زمان حیات پدرش انکار می نماید و مدعی شده اند اسماعیل نمی میرد تا زمانی که حاکمیت بر زمین را در اختیار گیرد و همو امام قائم است.فرقه دوم عقیده دارند امامت پس از امام جعفر صادق(ع) به محمد بن اسماعیل رسیده است این گروه می گویند:امامت آینده در زمان حیات امام جعفر صادق(ع) از آن او بود، ولی چون او قبل از پدرش درگذشت امام صادق(ع) امامت را به محمد بن اسماعیل سپرده است.پیروان این عقیده مبارکیّه نام دارند.پس اگر بتوان برای مکتب اسماعیلیه با تمام تقسیمات و انشعاباتی که در آن رخ داده است و در سراسر جهان پراکنده اند اندیشه ای محوری، ایده ای اصلی و مشخصه ای روشن کرد اندیشه امامت اسماعیلی است که از اهمیت ممتازی برخوردار است.شاید بتوان ادعا کرد که همه تعالیم و آموزه ها و ابعاد فعالیت آنان را پیوندی محکم جهت دهی، منظم، کاربردی و معنادار کرده است.
یکی از ابعاد وجودی امام از نظر اسماعیلیه حتی در دورانی که در ستر کامل به سر می برد، برقراری پیوندش با طبقات مختلف جامعه است و داعیان به مراتب گوناگون دستورها و خواسته های او را در جامعه گسترش می دهند امام شأن تأویل و تفسیر شریعت را بر دوش دارد.از نظر اسماعیلیان عقاید و اندیشه های انسانها و معارف و احکام الهی و شریعت دارای دو مرتبه است:ظاهر و باطن و از جنبه باطنی مذهب آنان بر دو پایه استوار است:
wikinoor: أربعة_کتب_إسماعیلیة