ارتباطات هوانوردی ( انگلیسی:Aviation communication ) به گفتگوی دو یا چند هواپیما اشاره دارد. هواپیما به گونه ایی طراحی شده است که به سختی می تواند چیزهایی را که فراتر از دید مستقیم در مقابل آن ها قرار دارد ببیند. به عنوان ایمنی، تمرکز اصلی در حمل و نقل هوایی روش های ارتباطی مانند رادیو بی سیم یک راه مؤثر برای هواپیما است که در مواقع ضروری با پرسنل ارتباط برقرار نمایند. هوانوردی یک صنعت بین المللی است و در نتیجه شامل چندین زبان می شود. با این حال سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری ( ICAO ) معتقد است که انگلیسی زبان رسمی هواپیمایی است. این صنعت بر این باورند که بعضی از خلبانان ممکن است روان و سلیس انگلیسی صحبت نکنند. از این رو خلبانان ملزم به شرکت در آزمون مهارت انگلیسی می باشند.
ارتباطات هوانوردی روشی است که از طریق آن کارکنان هواپیما، هواپیما با سایر هواپیماها و مردم روی زمین برای انتقال اطلاعات ارتباط برقرار می کنند. ارتباطات هوایی یک بخش مهم و حیاتی در ارتباط با عملکرد موفقیت آمیز از حرکت هواپیما در سطح زمین و هوا است. تصور می شد در مراحل اولیه حمل و نقل هوایی که آسمان ها بیش از حد بزرگ و خالی بودند غیرممکن بود که دو هواپیما برخورد کنند. [ ۱]
با این حال، در سال ۱۹۵۶ دو هواپیما خیلی خوب و مشهور بر روی گرند کانیون سقوط کرد که جرقه ایی برای ایجاد اداره هواپیمایی فدرال اداره هواپیمایی فدرال ( FAA ) شد. هوانوردی در طول عصر جت بسیار گسترش یافت در نتیجه لازم بود فناوری های ارتباطی هم گسترش و توسعه یابند. در ابتدا انجام این کار خیلی مشکل به نظر می رسید. کنترل های زمینی از ابزارهای بصری برای ارائه سیگنال به خلبان ها در هوا استفاده می کردند. با ظهور رادیوهای قابل حمل به اندازه کافی کوچک که در هواپیما جاگذاری شدند خلبانان قادر به برقراری ارتباط با مردم در زمین بودند. با پیشرفت های بعدی، خلبانان قادر به صحبت از هوا به زمین و هوا به هوا بودند. امروزه ارتباطات هوایی بسیار وابسته به استفاده از بسیاری از سیستم هاست. هواپیماها با جدیدترین سیستم های رادیویی و GPS و همچنین قابلیت های اینترنت و ویدئو تجهیز شده اند. انگلیسی زبان اصلی است که توسط صنعت حمل و نقل هوایی استفاده می شود.
استفاده از انگلیسی هواپیمایی توسط سازمان بین المللی هواپیمایی کشور ( ICAO ) تنظیم می شود. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفارتباطات هوانوردی روشی است که از طریق آن کارکنان هواپیما، هواپیما با سایر هواپیماها و مردم روی زمین برای انتقال اطلاعات ارتباط برقرار می کنند. ارتباطات هوایی یک بخش مهم و حیاتی در ارتباط با عملکرد موفقیت آمیز از حرکت هواپیما در سطح زمین و هوا است. تصور می شد در مراحل اولیه حمل و نقل هوایی که آسمان ها بیش از حد بزرگ و خالی بودند غیرممکن بود که دو هواپیما برخورد کنند. [ ۱]
با این حال، در سال ۱۹۵۶ دو هواپیما خیلی خوب و مشهور بر روی گرند کانیون سقوط کرد که جرقه ایی برای ایجاد اداره هواپیمایی فدرال اداره هواپیمایی فدرال ( FAA ) شد. هوانوردی در طول عصر جت بسیار گسترش یافت در نتیجه لازم بود فناوری های ارتباطی هم گسترش و توسعه یابند. در ابتدا انجام این کار خیلی مشکل به نظر می رسید. کنترل های زمینی از ابزارهای بصری برای ارائه سیگنال به خلبان ها در هوا استفاده می کردند. با ظهور رادیوهای قابل حمل به اندازه کافی کوچک که در هواپیما جاگذاری شدند خلبانان قادر به برقراری ارتباط با مردم در زمین بودند. با پیشرفت های بعدی، خلبانان قادر به صحبت از هوا به زمین و هوا به هوا بودند. امروزه ارتباطات هوایی بسیار وابسته به استفاده از بسیاری از سیستم هاست. هواپیماها با جدیدترین سیستم های رادیویی و GPS و همچنین قابلیت های اینترنت و ویدئو تجهیز شده اند. انگلیسی زبان اصلی است که توسط صنعت حمل و نقل هوایی استفاده می شود.
استفاده از انگلیسی هواپیمایی توسط سازمان بین المللی هواپیمایی کشور ( ICAO ) تنظیم می شود. [ ۲]
wiki: ارتباطات هوانوردی