ارجنگ

ارجنگ ( به انگلیسی: Rhamnus purshiana ) از گیاهان بومی آمریکای شمالی است ( جنوب بریتیش کلمبیا، جنوب به کالیفرنیای مرکزی و شرق تا شمال غربی مونتانا ) [ ۱] . در گذشته، بومیان امریکا از پوست این درخت به عنوان ملین استفاده می کرده اند. چیزی نگذشت که ارجنگ به صورت یک دارو در دسترس همه قرار گرفت و از آن در مداوای یبوستهای مزمن و کهنه استفاده شد.
عصارهٔ این گیاه هنوز هم به عنوان یک داروی ملین به کار می رود، اما گیاه پزشکان پوست خشک درخت را ترجیح می دهند، زیرا اعتقاد دارند که استفاده مستقیم از پوست خشک درخت، ماهیچه های روده را تقویت می کند.
ارجنگ درخت بومی آمریکای شمالی می باشد، و به صورت خودرو در مناطق کوهستانی ایالت های واقع در غرب اقیانوس آرام یافت می شود.
درختی است که در زمستان برگ های آن می ریزد و طولش به ۸ متر می رسد. پوست آن به رنگ مغز بادام است که با گلسنگ سفید – خاکستری پوشیده شده است. برگ های بیضی شکل آن به رنگ سبز تیره به صورت خوشه در انتهای شاخه ها می رویند. در بهار، گل های کوچک متمایل به رنگ سبز در آذین های چتری ظاهر شده و بعداً تبدیل به میوه هایی به اندازه لوبیا می شوند و هنگام رسیدن از قرمز به سیاهی می گرایند.