ارزنجان

/~arzanjAn/

لغت نامه دهخدا

ارزنجان. [ اَ زَ ] ( اِخ ) ارزنگان. ارذنکان. ( معجم البلدان ). شهریست به روم. ( منتهی الأرب ). شهریست طیب و مشهور و نزه و پرنعمت و جمعیت. و آن از بلاد ارمینیه است و واقع است بین بلادالروم و خلاط نزدیک به ارزن الروم و غالب اهل آن ارمنی باشند و مسلمانان نیز در آنجا سکنی دارند و ایشان از اعیان شهر بشمار روند و شرب خمر و فسق در آنجا ظاهر و شایع است و یاقوت گوید من کسی [ ازعلماء ] را منسوب بدان نیافتم. ( معجم البلدان ). این شهر در ارمنستان ترکیه در کنار قره سو است و دارای 17000 تن سکنه و محصول آن پوست و منسوجات پشمی است. رجوع به نخبةالدهر دمشقی ص 228 و عیون الانباء ج 2 ص 207 و حبط ج 2 ص 141، 158، 163، 167، 186، 187، 203، 204، 347، 386 و تاریخ مغول ص 134، 135، 146، 344 و تاریخ ادبیات ایران تألیف براون ترجمه رشید یاسمی ص 16، 42، 50، 60، 61، 63 و قاموس الاعلام ترکی شود.

فرهنگ فارسی

شهری در ارمنستان ترکیه در کنار رود قره سو در حدود ۲٠٠ میلی مغرب ارزن الروم در ساحل راست فرات ( یعنی شمال آن ) ۱۷٠٠٠ سکنه .

دانشنامه عمومی

اَرزَنجان ( به ترکی استانبولی:Erzincan ) مرکز استان ارزنجان در شرق ترکیه است. این شهر در سال ۲۰۲۲ جمعیتی بالغ بر ۱۵۰٫۷۱۴ نفر داشت که نسبت به سال ۲۰۰۷ این شهر ۸۶٫۷۷۹ نفر افزایش جمعیت داشته است. [ ۳] [ ۴]
عکس ارزنجانعکس ارزنجان
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

اَرزَنجان
(یا: ارزنگان) شهر و ایالتی در شرق آناتولی، در حوضۀ رود قره سو (شاخۀ بزرگ فُرات)، واقع در ترکیۀ کنونی. در منطقه ای کوهستانی واقع شده و ارتفاعش از سطح دریا ۱,۲۱۸ متر است. بلندترین کوه آن، کشیش داغلاری، به ارتفاع ۳,۵۳۷ متر، در جنوب شهر ارزنجان است. آب و هوای آن متغیر و زمستان هایش سرد است. بزرگ ترین منبع درآمد مردم کشت حبوبات و غلات، باغداری و دامپروری است. آثاری از مسکونی بودن آن در عصر مفرغ یافت شده است. تاریخ مدوّن ارزنجان با تمدن اورارتو (قرن ۸پ م) آغاز می شود. کهن ترین نام آن را آشوریان زوهما (سوهما) ضبط کرده اند. هخامنشیان، مقدونیان، پارت ها، ساسانیان، و امپراتوری بیزانس بر ارزنجان حکم رانده اند. در ۸۳ق مسلمانان شهر را تصرف کردند. با شکست اوزون حسن آق قویونلو از سلطان محمد فاتح (۸۷۸ق) ارزنجان به قلمرو عثمانی منضم شد. در قرن ۱۳ق شورش ارمنیان در آن جا اتفاق افتاد و در جنگ جهانی اول، روس ها ارزنجان را اشغال کردند. ابن بطوطه، مارکوپولو، و کلاویخو این ناحیه را دیده و از رونق و آبادی آن سخن گفته اند. ارزنجان ناحیه ای زلزله خیز است؛ جز زمین لرزۀ ۶۵۲ق/۱۲۵۴م، آخرین زلزلۀ بزرگ در ۱۹۹۲ خرابی و خسارت فراوان به بار آورد و بسیاری از بناهای تاریخی شهر را ویران کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس