ارمنی های ایتالیا

دانشنامه عمومی

ارمنی های ایتالیا ( ارمنی: Հայերն Իտալիայում ) شهروندان ایتالیایی می باشند که از تبار ارمنی هستند. حدود ۲٬۵۰۰ ارمنی در ایتالیا ساکنند که عمدتاً در میلان، رم و ونیز زندگی می کنند. در کنار این جمعیت کلی، ارمنی ها در صومعهٔ ارمنی، طریقت مخیتاریست ها در جزیرهٔ سن لازار در ونیز و در «کالج مورات رافائل» و در سریر مقدس واتیکان زندگی می کنند.
قدیمی ترین اطلاعت در مورد ارمنی های ساکن در ایتالیا به سده های ششم تا هشتم میلادی باز می گردد. بعد از آن هم در سده های نهم و دهم میلادی تعداد زیادی از ارمنیان از تراکیه و سرزمین مقدونیه به ایتالیا نقل مکان کردند آن ها پاولیکین ها بودند.
در سده های دوازده و سیزدهم میلادی پادشاهی ارمنی کیلیکیه تجارت فعالی با شهرهای بزرگ ایتالیا نظیر جنوا، ونیز و پیزا داشت. در کیلیکیه تحت فرمان شاه لوون سوم به موجب پیمان هایی که ما بین دو طرف امضا می شدند تجار ایتالیایی حق تأسیس کارخانه و توسعه فعالیت های صنعتی در پادشاهی ارمنی کیلیکیه را داشتند و تجار ارمنی نیز همین حق را در شهرهای ایتالیایی دارا بودند. این پیمان ها در فواصل معینی تجدید می شدند و به اندازه عمر پادشاهی کیلیکیه دوام داشتند. در سده سیزدهم میلادی تعداد ارمنیان در ایتالیا به علت موج جدیدی از مهاجرت بعد از تاخت و تاز تاتارها و مغول ها افزایش یافت.
با آغاز سده های پانزدهم و شانزدهم میلادی روند کاتولیک شدن ارمنی های ایتالیا که به طور روزافزونی با مردم ایتالیا ادغام می شدند شدت گرفت با این وجود برخی از سازمان ها و تشکیلات ارمنی به وظیفه و عملکرد خود در کمک به حفظ هویت ملی ادامه دادند که در نتیجه آن، اولین کتاب ها به زبان ارمنی ( صنعت چاپ ارمنی ) در ونیز به چاپ رسیدند.
در کنار این اقدامات، در آغاز سده شانزدهم میلادی جماعت ارمنی مخیتاریست ها در ونیز در جزیره سن لازارو تشکیل شد. این جماعت تا به امروز نیز با دیر، کتابخانه، نسخه های خطی اداره امانات و انتشارات خود به حیات ادامه می دهد و به عنوان مرکز فرهنگی در ایتالیا شناخته می شود.
کالج معروف «رافائل مورات» که کالجی برای آموزش و پرورش عمومی دانش آموزان ارمنی است که از ارمنستان و از دیگر کشورها آمده اند و کالج آرمِنو ( کالج اسقفی ارمنی ) در رم برای تربیت روحانی برای کلیسای کاتولیک ارمنی نیز وجود دارد.
جماعت مخیتاریست که بر اساس اندیشه بنیان گذار آن یعنی مخیتار سباستاتسی که در آن واحد هم مذهبی بود و هم حکیمانه، تجدید حیات فکری و فرهنگی هم میهنانش بود. تند کردن آتش آیین و کیش و تحصیل زبان قدیم ارمنی، چاپ و نشر آثار مهم این زبان به صورتی صحیح و به قیمت ارزان، غنی کردن زبان ارمنی با ترجمه هایی از بهترین آثار ادبی مغرب زمین، راه انداختن تعلیماتی بر پایه بهترین اسلوب های اروپایی و متناسب با نیازمندی ها و با نبوغ و استعداد ملت، و بالاخره فراخواندن ملت از طریق موعظه. [ ۲]
عکس ارمنی های ایتالیاعکس ارمنی های ایتالیاعکس ارمنی های ایتالیا
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس