ارینه

لغت نامه دهخدا

ارینه. [ اِ ن ِ ] ( اِخ ) رجوع به اِرین شود.

ارینه.[ اُ رَ ن َ ] ( اِخ ) ناحیه ای از مدینه. کثیر راست :
و ذکرت ُ عَزَّة اِذ تَصاقب دارُها
برُحَیّب فأرَینَة فنُخال ِ.
و آنرا ( ( أرابِن ) ) نیز گفته اند. ( معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

ناحیه ای از مدینه

پیشنهاد کاربران

یعنی شهری در مدینه
آرینه یعنی زیبا و آرایش کننده. زیبا کننده ی برتر

بپرس