اسبل

/~osbol/

لغت نامه دهخدا

اسبل. [ اَ ب َ ] ( ع ص ) درازبروت : رجل ٌ اسبل ؛ مرد درازبروت. ( منتهی الارب ).

اسبل. [ اَ ب ُ ] ( ع اِ ) ج ِ سبیل.

اسبل. [ اُ ب ُ ] ( اِ ) ( در تداول عامه ) سِپرز. اسپرز. طحال.

( اسم ) ۱ - سپرز اسپرز طحال . ۲ - ورم بزرگی که در پهلو پدید آید .
جمع سبیل

(اُ بُ ) (اِ. ) (عا. ) ۱ - سپرز، طحال . ۲ - ورمی که در پهلو بوجود آید.

اِسبُل در گویش یزدی به معنی طحال میباشد

اِسبُل، در گویش یزدی یعنی طحال