استاتیوس
لغت نامه دهخدا
استاتیوس. [ اِ ] ( اِخ ) اِستاس. یکی از مشاهیر شعرای باستانی روم. مولد او بسال 61 م. در شهر ناپل و وفات در سنه 96 بوده است و او در زمان حیات بسیار مشهور بود و صلات گرانبها از ممدوحین خود درمی یافت. چندین منظومه و قصائد و مدایح بسیار دارد. آثار وی شامل چند مجلد در دست است و بارها طبع و نشر شده است.
دانشنامه عمومی
پابلیوس، پاپینیون استاتیوس ( زاده ۴۵ میلادی در ناپل، درگذشته ۹۶ میلادی ) شاعر رومی در عصرِ سیمین ادبیات روم، دارنده دفترهای شعر چون تبائید و سیلوا و حماسه ناتمام آشیلید. او بیشتر به عنوان کاراکتر اثر نامی دانته یعنی کمدی الهی سرشناس، است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: استاتیوس
دانشنامه آزاد فارسی
اِسْتاتیوس (ح ۴۵ـ۹۶م)(Statius)
شاعر رومی. برخی آثار او عبارت اند از سیلوای که حاوی اشعاری با مناسبت های خاص است؛ حماسۀ تِبای، که داستان فرزندان ادیپ است؛ و حماسۀ ناتمام آشیل. دانته و چاسر او را تحسین کرده اند.
شاعر رومی. برخی آثار او عبارت اند از سیلوای که حاوی اشعاری با مناسبت های خاص است؛ حماسۀ تِبای، که داستان فرزندان ادیپ است؛ و حماسۀ ناتمام آشیل. دانته و چاسر او را تحسین کرده اند.
wikijoo: استاتیوس_(ح_۴۵ـ۹۶م)
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید