استان تیرا دل فوئگو (آرژانتین). استان تیرا دل فوئگو ، یکی از ایالات ۲۳ گانه آرژانتین، واقع در جنوب کشور می باشد که با هیچ یک از ایالات مرز مشترک ندارد. در واقع تیرا دل فوئگو جزیره ایست که توسط تنگه ماژلان از قاره آمریکا جدا شده است و شامل سه قسمت است:
• بخش شرقی جزیره بزرگ تیرا دل فوئگو متعلق به آرژانتین و بخش غربی آن ( زیر همین نام ) در مالکیت شیلی است.
• جزایر فالکلند ( مالویناس ) ، جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی، مناطقی خودگردان در تملک بریتانیای کبیر می باشد که آرژانتین ادعای مالکیت آن را دارد.
• منطقه جنوبگان که سه کشور آرژانتین، بریتانیا و شیلی ادعای مالکیت آن را دارند.
• مرکز: اوشوآیا
• مساحت: ۲۲٬۵۲۴ کیلومترمربع ( مساحت مناطق مورد ادعا ۱٬۰۰۲٬۴۴۵ می باشد )
• جمعیت: ۱۰۱٬۰۷۹ ( تا ۲۰۰۱ )
• فرماندار: فابیانا ریوس
جوان ترین استان آرژانتین، ۱۲ هزار سال پیش مسکونی بود. تیرا دل فوئگو پیش از ورود اسپانیایی ها به آمریکای جنوبی زیستگاه بومیان ( قبایل الاکالوف، یامانا، سلکنام و مانکنک ) بود. ۵۰ سال پس از کشف منطقه، بیشتر بومیان به سبب شیوع بیماری هایی چون آبله مرغان و سرخک از بین رفتند. مرکز استان، اوشوایا است و در زبان بومیان به معنای " خلیج رو به انتها " است. فردیناند ماژلان در سال ۱۵۲۰ نخستین کسی بود که منطقه را مشاهده نمود. به سبب دود و آتشی که بومیان تولید کرده بودند، او منطقه را " سرزمین دود " نامید. بعدها این نام به سرزمین آتش ( تیرا دل فوئگو ) تغییر یافت. بعدها خوان ده آلده رته ( ۱۵۵۵ ) و پدرو سارمینتو در پی تأسیس سکونتگاه هایی برآمدند اما به موجب آب و هوای خشن و حملات مکرر دزدان دریایی بریتانیایی ناکام ماندند. استان میزبان اکتشاف گران هلندی، فرانسوی، اسپانیایی و بریتانیایی نیز بود. گابریل ده کاستیا پیش از اکتشاف جنوبگان به منطقه رسید. البته روبرت فیتزروی و چارلز داروین نیز قبلاً پا به منطقه گذاشته بودند.
در سال ۱۸۲۸ آرژانتین از پوئرتو لوئیز در جزایر فالکلند برای موارد کیفری استفاده می کرد اما در سال ۱۸۸۳ دولت بریتانیا از نماینده آرژانتین، خوزه ماریا پینه دو " خواست تا نیروهای آن کشور، جزیره را ترک کنند.
لوئیز پیدرابوئنا پایگاهی در سان خوان سالوامنتو در جزیره استادوس ( واقع در شرق تیرا دل فوئگو که توسط تنگه لومر از آن جدا می شود ) تأسیس کرد. " جامعه مبلغان آمریکای جنوبی " که یک انجمن مذهبی وابسته به بریتانیا بود، تحت سرپرستی وایت استرلینگ؛ در سال ۱۸۶۹ شهر اوشوایا را به عنوان مقر تبلیغی آنگلیکان تأسیس نمود. به طور مشابه و کمی پس از آن، " جامعه کاتولیک سیلزی ها " sales نیز ریوگرانده را به عنوان مقر تبلیغی خود ایجاد کردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• بخش شرقی جزیره بزرگ تیرا دل فوئگو متعلق به آرژانتین و بخش غربی آن ( زیر همین نام ) در مالکیت شیلی است.
• جزایر فالکلند ( مالویناس ) ، جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی، مناطقی خودگردان در تملک بریتانیای کبیر می باشد که آرژانتین ادعای مالکیت آن را دارد.
• منطقه جنوبگان که سه کشور آرژانتین، بریتانیا و شیلی ادعای مالکیت آن را دارند.
• مرکز: اوشوآیا
• مساحت: ۲۲٬۵۲۴ کیلومترمربع ( مساحت مناطق مورد ادعا ۱٬۰۰۲٬۴۴۵ می باشد )
• جمعیت: ۱۰۱٬۰۷۹ ( تا ۲۰۰۱ )
• فرماندار: فابیانا ریوس
جوان ترین استان آرژانتین، ۱۲ هزار سال پیش مسکونی بود. تیرا دل فوئگو پیش از ورود اسپانیایی ها به آمریکای جنوبی زیستگاه بومیان ( قبایل الاکالوف، یامانا، سلکنام و مانکنک ) بود. ۵۰ سال پس از کشف منطقه، بیشتر بومیان به سبب شیوع بیماری هایی چون آبله مرغان و سرخک از بین رفتند. مرکز استان، اوشوایا است و در زبان بومیان به معنای " خلیج رو به انتها " است. فردیناند ماژلان در سال ۱۵۲۰ نخستین کسی بود که منطقه را مشاهده نمود. به سبب دود و آتشی که بومیان تولید کرده بودند، او منطقه را " سرزمین دود " نامید. بعدها این نام به سرزمین آتش ( تیرا دل فوئگو ) تغییر یافت. بعدها خوان ده آلده رته ( ۱۵۵۵ ) و پدرو سارمینتو در پی تأسیس سکونتگاه هایی برآمدند اما به موجب آب و هوای خشن و حملات مکرر دزدان دریایی بریتانیایی ناکام ماندند. استان میزبان اکتشاف گران هلندی، فرانسوی، اسپانیایی و بریتانیایی نیز بود. گابریل ده کاستیا پیش از اکتشاف جنوبگان به منطقه رسید. البته روبرت فیتزروی و چارلز داروین نیز قبلاً پا به منطقه گذاشته بودند.
در سال ۱۸۲۸ آرژانتین از پوئرتو لوئیز در جزایر فالکلند برای موارد کیفری استفاده می کرد اما در سال ۱۸۸۳ دولت بریتانیا از نماینده آرژانتین، خوزه ماریا پینه دو " خواست تا نیروهای آن کشور، جزیره را ترک کنند.
لوئیز پیدرابوئنا پایگاهی در سان خوان سالوامنتو در جزیره استادوس ( واقع در شرق تیرا دل فوئگو که توسط تنگه لومر از آن جدا می شود ) تأسیس کرد. " جامعه مبلغان آمریکای جنوبی " که یک انجمن مذهبی وابسته به بریتانیا بود، تحت سرپرستی وایت استرلینگ؛ در سال ۱۸۶۹ شهر اوشوایا را به عنوان مقر تبلیغی آنگلیکان تأسیس نمود. به طور مشابه و کمی پس از آن، " جامعه کاتولیک سیلزی ها " sales نیز ریوگرانده را به عنوان مقر تبلیغی خود ایجاد کردند.
