استخراب

لغت نامه دهخدا

استخراب. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) شکسته شدن از مصیبتی. || آرزومند چیزی شدن. ( از منتهی الارب ). || سوراخ شدن.

پیشنهاد کاربران

بپرس