استعمال طلب به جای خبر

[ویکی فقه] از گونه های مجاز لغوی ، استعمال طلب به جای خبر است.
آوردن صیغه طلب به جای صیغه خبر، مجاز لغوی به شمار می آید؛ مانند:۱. (... فلیمدد له الرحمن مدا...)؛ «(خدای) رحمان به او تا زمانی مهلت می دهد». در این آیه شریفه، «فلیمدد» خبری است که به شکل امر آمده و به معنای «یمد» است.۲. (... اتبعوا سبیلنا ولنحمل خطایاکم...)؛ «راه ما را پیروی کنید و گناهانتان به گردن ما». در این آیه نیز «لنحمل» طلب است که به معنای خبر یعنی «نحمل» و «نحن حاملون» آمده است.