استغفار از اسراف

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] استغفار از اسراف (قرآن). استغفار (طلب آمرزش)، از ریشه غفران در اصل به معنای پوشیدن چیزی می آید که انسان را از آلودگی نگه دارد؛ بنابراین، استغفار، درخواست مصونیت از عذاب با گفتار و رفتار است.
در آیه ۱۴۶ سوره آل عمران از استغفار همراهان و دست پروردگان انبیاء از اسراف خود در امور صحبت به میان آمده است آنجا که می فرمایید:و کاین من نبی قـتل معه ربیون کثیر... و ما کان قولهم الا ان قالوا ربنا اغفر لنا ذنوبنا و اسرافنا فی امرنا... «و چه بسیار پیامبرانی که همراه او توده های انبوه کارزار کردند و در برابر آنچه در راه خدا بدیشان رسید سستی نورزیدند و ناتوان نشدند و تسلیم (دشمن) نگردیدند و خداوند شکیبایان را دوست دارد و سخن آنان جز این نبود که گفتند پروردگارا گناهان ما و زیاده روی ما در کارمان را بر ما ببخش و گامهای ما را استوار دار و ما را بر گروه کافران یاری ده» در آیاتی از قرآن بندگان یکتا پرست از اسراف کاری خویش استغفار نموده و خداوند نیز آمرزشش را شامل حال استغفار کنندگان از اسراف می کند.
← دیدگاه تفسیر نمونه
استغفار از اسراف، درپی دارنده آمرزش الهی است:و ما کان قولهم الا ان قالوا ربنا اغفر لنا ذنوبنا و اسرافنا فی امرنا.... • فـاتـیهم الله ثواب الدنیا و حسن ثواب الاخرة و الله یحب المحسنین.« سخنشان تنها این بود که: «پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و از تندرویهای ما در کارها، چشم پوشی کن! قدمهای ما را استوار بدار! و ما را بر جمعیت کافران ، پیروز گردان • از این رو خداوند پاداش این جهان، و پاداش نیک آن جهان را به آنها داد و خداوند نیکوکاران را دوست می دارد.» آنها با این طرز تفکر و عمل به زودی پاداش خود را از خدا می گرفتند هم پاداش این جهان که فتح و پیروزی بر دشمن بود و هم پاداش جهان دیگر، (فاتاهم الله ثواب الدنیا و حسن ثواب الاخرة).و در پایان آیه آنها را جزء نیکوکاران شمرده و می فرماید: (خدا نیکوکاران را دوست دارد) (و الله یحب المحسنین).

پیشنهاد کاربران

بپرس