استفاضه
/~estefAze/
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] استفاضه به معنی نقل حدیث توسط چند راوی و نیز بسیار شنیدن خبر به صورت متعدد می باشد.
استفاضه به دو معنی به کار رفته است:۱- نقل حدیث توسط چند راوی در هر طبقه و عصر.۲- بسیار شنیدن یک خبر از افراد متعدد.
← استفاضه به معنای نخست
۱. ↑ الرعایة فی علم الدرایة، ص۶۹.۲. ↑ مقباس الهدایة، ج۱، ص۱۳۱.۳. ↑ مسالک الافهام، ج۱۴، ص۲۲۹.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۴۷۰-۴۷۲.
...
استفاضه به دو معنی به کار رفته است:۱- نقل حدیث توسط چند راوی در هر طبقه و عصر.۲- بسیار شنیدن یک خبر از افراد متعدد.
← استفاضه به معنای نخست
۱. ↑ الرعایة فی علم الدرایة، ص۶۹.۲. ↑ مقباس الهدایة، ج۱، ص۱۳۱.۳. ↑ مسالک الافهام، ج۱۴، ص۲۲۹.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۴۷۰-۴۷۲.
...
wikifeqh: مستفیض
پیشنهاد کاربران
بهره بردن
یکی از مستندات شهادت در بحث متون فقه میباشد
و به معنی= ینی آنقدر یک خبری از گروهی مردم پخش شود که ظن ( گمان ) نزدیک به علم حاصل شود
نکته: البته در صورتی مستند شهادت است که علم به حصول موضوع شهادت نزد محاکم ثابت بشه
و به معنی= ینی آنقدر یک خبری از گروهی مردم پخش شود که ظن ( گمان ) نزدیک به علم حاصل شود
نکته: البته در صورتی مستند شهادت است که علم به حصول موضوع شهادت نزد محاکم ثابت بشه