استفتا

/~esteftA/

برابر پارسی: فرمان خواهی، پرسیدن

فرهنگ فارسی

( مصدر ) طلب فتوی کردن فتوی خواستن فتوی پرسیدن در باب مسایل فقهی و شرعی از کسی رائ ی و فتوی خواستن .

فرهنگ عمید

پرسیدن فتوا از حاکم شرع یا مُفتی هنگام دچار تردید شدن در امری یا مسئله ای، فتوا خواستن.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] استفتا درخواست بیان حکم شرعی یا تبیین موضوعات مستنبط از مجتهد است. پرسش و درخواست فتوا را استفتاء گویند.
استفتا در لغت، مصدر باب استفعال و به معنای درخواست فتوا است و در اصطلاح، عبارت است از آن که مقلد (عامی) از مجتهدی که دارای منصب و شرایط افتا است، در خواست بیان حکم شرعی، در یکی از موضوعات فرعی عملی نماید؛ به بیان دیگر، طلب فتوا از مرجع تقلید را استفتا می گویند. در حقیقت، استفتا، لازمه وجوب تقلید عامی از مجتهد جامع الشرایط است.
مراد از استفتاء در فقه
مراد از استفتاء در فقه، سؤال از مجتهد در مورد مسائل و احکام شرعی است.
مستفتی
به سؤال کننده، «مستفتی» گفته می شود.
← نکته اول
...

پیشنهاد کاربران

بپرس