اسد بن فرات

دانشنامه آزاد فارسی

اَسد بن فُرات (۱۴۲ـ۲۱۳ق)
قاضی و فقیه مالکی. از اعقاب بشر بن اسد مُرّی. همراه پدرش فرات، از سران سپاه محمد بن اشعث خزاعی، در ۱۴۴ق به قیروان و سپس به تونس سفر کرد و در آن جا ماند. آن گاه در ۱۷۲ق به مدینه رفت و در درس مالک و سپس در درس شیبانی در کوفه حاضر شد. پس از مرگ مالک به مصر رفت و سرانجام در ۱۸۱ق به قیروان بازگشت و با آگاهی از دو مکتب فقهی عراق و مدینه به تدریس پرداخت. وی به جهت آگاهی از مسائل فقهی زمان خود در دستگاه اغالبه در ۲۰۳ ق/۲۰۴ق به منصب قضایی قیروان برگزیده شد و تا پایان عمر در این مسند بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس