اسرار مشعر

[ویکی فقه] «مشعر» سرزمینی است در حدود دوازده کیلومتری عرفات، که در مسیر عرفات به سوی مکه قرار دارد. این سرزمین بین تنگه دو کوه (مازمین) و وادی محسر واقع شده است. توقف در آن، از ارکان حج است و حاجیان شب دهم ذی الحجه بعد از غروب آفتاب، از عرفات حرکت می کنند و به مشعر می آیند و در آنجا با قصد قربت شب را به صبح می رسانند، مشعر را به نام «مزدلفه»، «جمع» و «مشعر الحرام» نیز می خوانند.
واژه «مشعر» به مکانی گویند که شعار خدا و نشان خداجویی و خدا خواهی در آن کاملا پیدا است. در مورد نام گذاری مشعر گفته اند: آنجا مرکزی برای شعار حج و نشانه ای از این مراسم عظیم است. و نیز مشعر به معنای نشان راه است و این سرزمین نشان مکان و عبادت خداوند است. واژه «مزدلفه» (از ماده «ازدلاف») به معنای نزدیک شدن یا اجتماع است. از آن جهت به سرزمین مشعر، «مزدلفه» گویند که مردم با کوچ از عرفات به سوی مشعر، به مکه و یا به خدا نزدیک می شوند و یا به جهت آنکه مردم در مشعر اجتماع می کنند. در حدیثی از امام صادق(علیه السّلام) حکایت شده است: جبرئیل(علیه السّلام) به هنگام آموزش مناسک حج به ابراهیم(علیه السّلام)، بعد از غروب روز عرفه و هنگام حرکت به مشعر به ابراهیم(علیه السّلام) فرمود: «ازدلف الی المشعر الحرام»؛ «به سوی مشعر الحرام حرکت کن و به آنجا نزدیک شو».
حکمت های مشعر الحرام
درباره اسرار مشعر می توان به موارد زیر اشاره کرد:
← بهره مندی از فیوضات فراوان
۱. ↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن کریم، ج۶، ص۷۷، ماده «شعر».
...