اسراییل

/~esrAyil/

فرهنگ فارسی

ماخوذازعبری به معنی مردخدا، بنده خدا، برگزیده خدا، لقب یعقوب بن اسحاق ، اسرائیلی: منسوب به اسرائیل، یهودی، کلیمی

دانشنامه آزاد فارسی

اسراییل (لقب). اسرائیل (لقب)
لقب یعقوب بن اسحاق است و به این عنوان دوبار در قرآن اشاره شده است: (آل عمران ۹۳؛ مریم، ۵۸) و اسمی است که در تورات به یعقوب پیامبر داده شده و معنای آن «جنگاور خدا» است. اسباط دوازده گانه و به طور کلی بنی اسرائیل که بزرگ ترین بخش قوم یهودند از نسل اویند.

پیشنهاد کاربران

به نظر می رسد اسراییل نام یکی از پیامبران قوم بنی اسراییل است ومعنای بنی شاید همان بن وبنا کردن وریشه و اسراییل نام پیامبر ی از کیش ابراهیمی باشد
بنی اسرائیل ( به عربی: بنو إسرائیل ) ( به عبری: בני ישראל، بْنِیْ ییسرائِل ) به معنای �فرزندان اسرائیل�، کنفدراسیونی از قبایل سامی در عصر آهن است که در خاور نزدیک باستان می زیستند. بنا به گزارش ها کتاب
...
[مشاهده متن کامل]
های مقدس ادیان ابراهیمی، فرزندان و نوادگان یعقوب به این نام خوانده می شدند. گفته می شود این قوم ریشه و پایه قومی هستند که بعدها یهود نامیده شد

پارسائیل اولین وقدیمی ترین قومیت ایرانی ومنسوب به بومیانیست که برای اولین باردرمواجه باجانوردرنده ای بنام پلنگ توانستنداززندگانی غارنشینی به شهرنشینی ومدنیت روی آورند. اولین خواستگاه پارسائیلیان درمنطقه
...
[مشاهده متن کامل]
کانیران کوهسارمرکزی ایرانست. امروزه تپه آریانهاومعابدمهری میترایی هنوزازادواردورآثارشان برجامانده.

اسرائیل واژه ای عبری است که از ترکیب �اسرا� ( به معنای عبد ) �ایل� ( به معنای خدا ) ساخته شده و در مجموع به معنای �بندهٔ خدا� است

بپرس