اسطوره شناسی تطبیقی

دانشنامه عمومی

کار علم اسطوره شناسی تطبیقی تطبیق و مقایسهٔ اسطوره های فرهنگ های مختلف به منظور شناسایی ریشه ها و صفات مشترک آنهاست. اسطوره شناسی تطبیقی کاربردهای آکادمیک مختلفی داشته است به عنوان مثال محققان از روابط میان اسطوره های مختلف برای بررسی سیر تکاملی ادیان و فرهنگ ها استفاده کرده اند تا از این طریق ریشه های مشترک برای افسانه های فرهنگ های مختلف ارائه دهند یا نظریه های روان شناسی را تأیید کنند. [ ۱] اسطوره شناسی تطبیقی دانشی است که اساطیر ملت های گوناگون را برای دستیابی به الگوهای مشترک و قوانین همسان و نیز پی جویی چگونگی و چرایی برآمدن فرهنگ ها و ادیان جهان واکاوی می کند. مهم ترین تلاش ها برای شناخت علمی اسطوره با رویکردهای زبان شناختی، ساختارشناختی و روان شناختی صورت گرفته است. [ ۲]
اسطوره شناسان تطبیقی از حوزه های مختلف ازجمله توده شناسی، انسان شناسی، زبان شناسی و دین شناسی وارد این حوزه شده و روش های مختلفی برای تطبیق و مقایسهٔ اسطوره ها به کار گرفته اند. در زیر برخی از مهم ترین رویکردها به اسطوره شناسی تطبیقی آورده شده است.
برخی از محققان، روابط زبانی میان اسطوره های فرهنگ های مختلف را مدنظر قرار می دهند. به عنوان مثال تشابه میان نام خدایان در فرهنگ های مختلف. از نمونه های موفق این رویکرد می توان به مطالعات مربوط به اسطوره های هند و اروپایی اشاره کرد. محققان مشابهت های برجسته و قابل توجه ای میان اصطلاحات مذهبی و اسطوره ای فرهنگ های مختلف هند و اروپایی یافته اند. به عنوان مثال زئوس ایزد آسمان یونانی، ژوپیتر ایزد آسمان رومی و دیائوس پیتْر ایزد آسمان هندی ( وِدایی ) نام های همسان ( از نظر زبانی ) دارند. این موضوع حاکی از آن است که فرهنگ یونانی ها و رومی ها و هندی ها از یک فرهنگ مشترک نیایی سرچشمه می گیرد و اینکه نام های زئوس، ژوپیتر، دیائوس و نام آلمانی تیو شکل تکامل یافتهٔ یک نام قدیمی تر، * Dyēus ph2ter، هستند که برای اشاره به ایزد آسمان استفاده می شد.
بعضی از محققان ساختارهای اساسی و پایه ای مشترک میان اسطوره های مختلف را مدنظر قرار می دهند.
توده شناسی به نام ولادیمیر پراپ این موضوع را مطرح کرد که بسیاری از داستان های عامیانهٔ روسی یک ساختارِ پیرنگ مشترک دارند، که در آن وقایع معینی طی یک ترتیب قابل پیش بینی اتفاق می افتند. بر عکس، انسان شناسی به نام کلود لوی استروس ساختار یک اسطوره را به جای بررسی برحسب ترتیب وقوع عناصر در پیرنگ، بر حسب روابط انتزاعی میان عناصرش بررسی کرد. لوی استروس عقیده داشت که عناصر یک اسطوره را می توان به صورت اضداد دودویی ( پخته در مقابل خام، طبیعت و سرشت در مقابل فرهنگ ) سازمان داد. وی بر این عقیده بود که هدف اسطوره «وساطت و میانجی گری» میان این اضداد به منظور از میان برداشتن کشمکش ها و تنش ها و تناقضات موجود در فرهنگ یا زندگی انسان، است.
عکس اسطوره شناسی تطبیقی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس