اسم خاص

معنی انگلیسی:
proper noun

لغت نامه دهخدا

اسم خاص. [ اِ م ِ خاص ص ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) یا عَلَم. آنست که بر فردی مخصوص و معین دلالت کند: حسن ، جعفر، فریدون ، جمشید، تبریز، شیراز،البرز، دماوند، شبدیز، رخش. و رجوع به عَلَم شود.

فرهنگ فارسی

یا علم آنست که بر فردی مخصوص و معین دلالت کند : حسن جعفر فریدون

پیشنهاد کاربران

چیز هیجان انگیزی نبود همش چرت و پرت
اسم خاص :نامِ ویژه
دکتر کزازی واژه ی "نامِ ویژه " را در نوشته های خود به جای واژه ی " اسم خاص " بکار برده است.
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 219. )
این دو واژه اربی است و پارسی جایگزین اینهاست
ناما وائیس nãmã - vãïs ( ناما از سنسکریت: نامَ= اسم؛ وائیس= خاص از سنسکریت: وائیسِشیکا vãïsŝikã )
نام ویژه ( برای نمونه" هوشنگ" ) - ( در دستور زبان )
این دو واژه عربی است و پارسی آن این است:
ناما وائیس ( ناما= اسم؛ سنسکریت؛ وائیس از سنسکریت: وائیسِشیکا= خاص )

بپرس