اشرف مراغه ای

دانشنامه آزاد فارسی

اشرفِ مَراغه ای ( ـ ح ۸۶۴ق)
شاعر صوفی مسلک و خمسه سرای ایرانی. از ملازمان همیشگی شاهزاده پیر بوداق قراقویونلو بود و چون این شاهزاده به دست پدرش کشته شد، به تبریز رفت و عزلت گزید. از آثارش: دیوان های عنوان الشباب، خیر الامور، بـاقیـات الصالحات و مجـددات التجلیات؛ مثنـوی های منهج الابرار، شیرین وخسرو، لیلی ومجنون، هشت اورنگ/عشق نامه، ظفرنامه به تقلید از خمسۀ نظامی.

پیشنهاد کاربران

بپرس