مجوی از وحدت محضش برون از ذات او چیزی
که او عامست و ماهیات خاص اندر همه اشیا.
ناصرخسرو.
اگرچه بیعدد اشیا همی بینی در این عالم ز خاک و باد و آب و آتش از کانی و از دریا.
ناصرخسرو.
ازبهر وجود تو که سرمایه اشیاست نشگفت که در خانه نشانند عدم را.
انوری.
فلک ز جور تو سازد لطیفهای وجودمگر که منبعجود تو مصدر اشیاست ؟
انوری.
آنچه در کونست زاشیا وآنچه هست وانما جان را بهر حالت که هست.
مولوی.
و رجوع به اشیاء و شی شود.