اصالت عینیت واجب

[ویکی فقه] اصالت عینیت واجب، حمل اطلاق صیغه امر بر وجوب عینی است.
اصالت عینیت واجب به این است که صیغه «افعل» در زمان استعمال آن به طور مطلق در واجب عینی ظهور داشته باشد. به بیان دیگر، مادامی که دلیل خاصی بر عینی یا کفایی بودن صیغه افعل در دست نباشد، اطلاق آن، بر عینی بودن واجب حمل می شود، زیرا کفایی بودن واجب به بیان بیشتری نیاز دارد و مولایی که در مقام بیان بوده، از آوردن آن خودداری کرده است.
دیدگاه اصولیون
مشهور اصولیون هم چون مرحوم «آخوند خراسانی» و «مظفر» معتقدند از اطلاق صیغه، وجوب عینی استفاده می شود و کفایی بودن به دلیل خاص و قرینه نیازمند است.
عناوین مرتبط
اصالت نفسیت واجب.