اصالت وقف

[ویکی فقه] اصالت وقف، توقّف از تصرّف در اشیا قبل از اباحه شرع است.
اصالت وقف، حکم اولی عقل به توقف، نسبت به تصرف در اشیا، با قطع نظر از وجود شرع و حکم شارع نسبت به آنها است.
نظر علمای اصول
در این که عقل صرف نظر از احکام شرع نسبت به افعال عادی انسان، که انتفاع از آنها صحیح بوده و ضرری برای کسی ندارد- در مقابل افعال ضروری، مثل تنفس و افعال قبیح که در آن ضرر وجود دارد و در مقابل افعالی که حسن آنها در نزد عقل مسلّم است چه حکمی دارد، میان علمای اصول اختلاف وجود دارد:عده ای به اباحه، برخی به حظر و جمعی همانند مرحوم «شیخ طوسی» به توقف اعتقاد دارند و گروهی دیگر معتقدند عقل در این باره حکمی ندارد.
توقف در صورت عدم حکم
بنا بر نظریه اصالت توقف، در این گونه موارد، تا زمانی که شارع نظر خود را بیان کند، باید توقف شود.